Terugblik juni 2022

Juni begon koel en wisselvallig, prima weer voor een fotokuier in het Weinterper Skar waar de natuur in mei en juni altijd het mooist is …


Er vlogen vrij veel waterjuffers rond, een enkeling wilde wel even poseren, maar ze maakten het me niet gemakkelijk met hun beweeglijkheid. De brede orchissen die ieder jaar tevoorschijn komen in het gebied, hebben wat meer geduld en nemen vaak echt even de tijd voor een fotosessie. In de tuin vormden de oranje klaproosjes op 7 juni een gewillig onderwerp. Zwaar van de regendruppels hingen ze zachtjes wiegend in de wind te drogen van het waterballet van de dag ervoor, waarbij 28 mm regen in de tuin was gevallen. In de Jan Durkspolder zat de kolonie lepelaars dit jaar aan de westkant tegenover de hut. Dat leek perspectief te bieden op foeragerende lepelaars rond de hut later in het jaar …

Tijdens een van de ritjes onderweg naar de ijsvogels stond het verkeer rond Drachten aan alle kanten vast door demonstrerende en blokkerende boeren. Uiteindelijk wist ik mijn doel natuurlijk wel te bereiken, en daar lukte het een uurtje later toch weer om een ijsvogel met een vers visje in beeld te vangen. In de ochtend van 30 juni verschenen er ’s ochtends onweersverklikkers aan het zwerk. ’s Avonds trokken er inderdaad onweersbuien over, maar van een fotogeniek onweer kwam het in mijn directe omgeving niet, wel viel er ’s avonds 18 mm regen …

Na een koele start liepen de temperaturen gaandeweg de maand steeds wat verder op. Dat gebeurde gelukkig niet in een egaal stijgende lijn, maar golfsgewijs. Op 23 juni kon ik de eerste tropische 30,1°C in de tuin noteren, daarnaast telde juni 3 zomerse dagen met een maximumtemperatuur van 25°C of hoger. De gemiddelde temperatuur kwam met 16,7°C ruim 2 graden hoger uit dan de gemiddelde 14,4°C in juni over de periode 1971-2000. Met in totaal 102 mm neerslag was het een natte boel, maar vanwege het buiïge karakter waarmee de regen viel, liepen de hoeveelheden regen over het land sterk uiteen …

Orchissen in ’t Weinterper Skar

Op weg naar de auto zag ik langs het pad een mooie brede orchis staan waar ik net even met de camera onder kon kruipen. Zo kreeg ik een mooi inkijkje in de mooie bloemkelkjes …

Een deel van de orchissen die tot 2017 verderop in de berm langs de verwijderde Nije Heawei bloeiden, lijkt intussen de wijk te hebben genomen naar de walkanten aan weerszijden van de greppel naast het pad richting parkeerplaats. Toen ik daar even een kijkje nam, kon ik in de loop ook nog even een waterjuffer portretteren …

Vanaf de parkeerplaats ben ik met de auto een paar honderd meter in zuidelijke richting gereden over de parallelweg van de Opperhaudmare. Daar groeien en bloeien sinds een paar jaar de meeste orchideeën in het gebied. Een groot veld dat grenst aan de weg staat er van voor tot achter en van links tot rechts vol mee. En ze zijn gewoon vanaf de weg te fotograferen, zoals op de onderstaande foto’s is te zien …

Uitzicht over ’t blauwgrasland

Het was die dag zowaar weer eens goed toeven in het Weinterper Skar. Er bloeide her en der een brede orchis en het veenpluis wuifde af en toe zacht in de wind. En bovenal: het was lekker weer om weer eens wat langer op mijn bankje zitten. Dit was daarbij mijn uitzicht …

Toegegeven, zo mooi als in 2015 was het zeker niet. Behalve veenpluis en orchissen waren het toen vooral de echte koekoeksbloemen die het landschap kleurden. Het vormde zelfs nog even het decor voor een bruidspaar in een rode Kever cabrio

Die echte koekoeksbloemen heb ik er nu met een lampje moeten zoeken. Uiteindelijk vond ik er in het veldje bij de parkeerplaats een paar. Thuis ontdekte ik pas, dat onder één van de roze bloemen een spin hing die een gevangen vlieg aan het inpakken was …

Over het blauwgraslandje voor het bankje heen kijkend, staken in de verte toch vrij veel toppen van brede orchissen boven het gras uit. Het leken er meer te zijn dan in de afgelopen jaren. Misschien is het gewoon een goed jaar voor de orchideeën …

Aan dichterbij komen heb ik me deze keer maar niet gewaagd. De boswachter was net met zijn 4WD bij me langs gereden en je weet maar nooit wanneer hij terugkomt. Maar met behulp van de zoomlens heb ik er toch nog een paar aardige plaatjes van kunnen schieten. Morgen nog wat meer van dit moois …

Ondanks weer en wind

In de bijna 15 jaar waarin Jetske en ik regelmatig samen een fotokuier maken, hebben we ons maar zelden laten weerhouden door de weersomstandigheden. Daarom zijn we ondanks de stormachtige wind en de buien die over het land werden geblazen ook gisteren samen op pad gegaan …

Ons eerste doel werd het Weinterper Skar, want Jetske wilde ook dit jaar graag weer een paar wilde orchideeën fotograferen. Dat viel nog lang niet mee ditmaal, ontdekte ze. Om te beginnen stonden er nog steeds maar weinig orchissen, maar het was ook erg nat. De vuilniszak, de Jetske bij zich had om droog neer te kunnen knielen, was tegen deze nattigheid niet opgewassen. Maar uiteindelijk kon Jetske toch met een paar orchissen op de foto terug naar huis …

Eigenlijk was het met die harde wind natuurlijk helemaal geen weer om macro-opnamen te maken. Het zou er nu moeten zoemen van de insecten en fladderen van de vlinders, maar niks van dat alles. Veel verder dan enkele pogingen om een paar Pinksterbloemen nog enigszins acceptabel te vereeuwigen ben ik niet gekomen. Verder heb ik me vooral gericht op het veelkleurige bloementapijt onder de voortjagende grijze wolken …

Nadat we tussendoor thuis een paar boterhammen hadden gegeten, besloten we nog even naar de vogelkijkhut ‘de Blaustirns’ bij de Leijen te rijden. Het was er een stuk minder gerieflijk dan toen ik hier op 11 mei was. Maar we hadden het slechter kunnen treffen, want we konden de kijkluikjes open hebben zonder te worden weggeblazen …

Sterns en de boerenzwaluwen lieten zich alleen zien terwijl ze in hoog tempo het luchtruim doorkliefden. De roerdomp liet zich weer horen, net als de rietzanger die ons vlak naast de kijkhut op een mooi concertje trakteerde. Hoe we ook zochten, we kregen ze niet te zien. Daarom hielden we ons verder vooral bezig met de dreigende wolkenpartijen en de woelige baren. Na verloop van tijd verschenen er aan de andere kant van het meer een paar windsurfers, die nog voor wat afleiding zorgden …

Toen we een klein uurtje later huiswaarts keerden, was ik de enige die een vogeltje op een takje in beeld had kunnen vangen. Deze rietzanger liet zich onderweg naar de auto heel even zien, om daarna snel weer in de diepte van takken en bladeren te verdwijnen. Maar het allerbelangrijkst was, dat we weer terug konden kijken op een paar gezellige en geslaagde fotokuiertjes …

Orchideeën in de duinen

– Een virtuele vakantie 26 –

Sneller dan verwacht reden we weer in de duinen. Onderweg kwamen we langs een orchideeënveldje waar het dinsdagochtend plensde van de regen toen we daar passeerden. Van fotograferen was op dat moment ter plekke dus niets gekomen. Dit buitenkansje moesten we dus ook maar even meepakken. Een luidkeels “Ho …” mijnerzijds was voldoende om onze kleine karavaan halt te doen houden. Een kenner ben ik niet, maar vermoedelijk zijn het gevlekte orchissen …

Op weg terug

Nadat ik begin mei in ziekenhuis Nij Smellinghe voor de tweede maal een behandeling met corticosteroïden heb ondergaan, begint het er nu toch eindelijk op te lijken dat er een eind komt aan de lange lijdensweg die de ACNES de afgelopen maanden heeft veroorzaakt. Sinds ruim een week blijft de pijn op de meeste dagen achterwege tot in de avonduren. En ook dan is de pijn niet meer zo gemeen dat ik er ’s nachts door uit de slaap wordt gehouden. Kortom: er gloort weer hoop …

170501-1430x

Afgelopen woensdag – met ruim 28 graden de warmste dag van het jaar tot dusver – hebben Jetske en ik voor het eerst dit jaar weer een echte fotokuier gemaakt. Eindelijk was ik fit genoeg om voor het eerst sinds de herinrichting van het Weinterper Skar samen met Jetske vanaf de parkeerplaats aan de oostkant een kuiertje te maken in het gebied. Over het zandpad liepen we naar één van de twee bankjes die hier vorig jaar op mijn verzoek zijn geplaatst. Het voelde zonder overdrijven fantastisch om daar lekker in het zonnetje te kunnen zitten …

170517-1230x

En het was duidelijk niet alleen voor mij genieten … Ook Jetske vond het “Een feest bij de brede orchis“, schreef ze op haar weblog. Het was mooi om te zien hoe ook Jetske eindelijk weer eens tijdens een gezamenlijke fotokuier te midden van bloeiende orchissen, het zeldzame heidekartelblad en meer moois echt los ging met haar camera. De deels geplagde berm is niet zonder schade uit de strijd gekomen, maar de eerste brede orchissen bloeien weer, en dat zullen er volgend jaar ongetwijfeld weer meer zijn …

TEST.JPG00000

Toen het na ruim een uur wel erg warm werd in het zonnetje, zijn we samen weer terug gescharreld naar de parkeerplaats. Ik was blij toen we even later weer bij de auto waren, want de brandende zon en het nog altijd zwaar te belopen zandpad maakten het toch alweer tot een pittige wandeling. Mijn conditie was in de loop van de afgelopen jaren al flink aangetast door de MS, maar door de ellende met de Acnes, waardoor ik de afgelopen maanden alleen maar heb kunnen zitten en liggen, zijn kracht en uithoudingsvermogen er duidelijk niet beter op geworden …

170517-1151x

Het gaat de goede kant op, maar ik ben er nog niet. De weg terug begint nu in feite pas. Eerst maar eens afwachten of ook de laatste pijn nog weg wil gaan voordat ik over enkele weken weer ter controle naar het ziekenhuis moet. Het zou toch wel fijn zijn om na verloop van tijd weer gewoon een spijkerbroek met riem te kunnen dragen. Thuis draag ik graag een joggingbroek, en op dit moment zijn ze een uitkomst om mijn vrijheid buitenshuis langzaam weer te kunnen herwinnen, maar het voelt toch niet bij alle gelegenheden even lekker. Om zo ver te komen, durf ik op dit moment ook een gang langs de pijnpoli en zelfs een operatie nog niet helemaal uit te sluiten.

Zonder zaken te overhaasten of te forceren, zal ik de komende tijd eerst eens rustig proberen weer wat conditie op te bouwen. Om in de nabije toekomst ook het bloggen weer enigszins normaal op te kunnen pakken, zal ik daarnaast ook aan mijn concentratievermogen moeten werken. Want waar ik ook mee bezig ben, ik zie en hoor elk vogeltje vliegen en ieder eendje zwemmen. En om nu voor elk logje uren te zitten schrijven, schrappen en opnieuw proberen … En om bij het lezen van jullie logjes steeds na 2 of 3 logjes alweer moe te zijn afgedwaald … Nee, op die manier komt het op den duur ook niet goed. Er is dus werk aan de winkel, maar zoals we hier in Fryslân dan zeggen: “Tuike tuike oan …”    🙂

Een zonnige groet vol goede moed uit Fryslân.

Natuurcompensatie N381 (3)

De afgelopen dagen heb ik hier het een en ander laten zien van de werkzaamheden die momenteel in het kader van natuurcompensatie ten gevolge van de verdubbeling van de autoweg N381 van Drachten tot de Drentse grens worden uitgevoerd in het Weinterper Skar. Wat me van de werkzaamheden die tot dusver zijn uitgevoerd het meest stoort, is het kappen van een flink aantal bomen voor de aanleg van een nieuw pad en het weghalen van het struikgewas langs het noordelijke en het zuidelijk wandelpad. Op dat laatste kom ik straks nog even terug, maar dit alles is in feite nog kinderspel vergeleken met hetgeen er nog staat te gebeuren …

140528-1100x

In de huidige situatie wordt het Weinterper Skar in tweeën gesplitst door de smalle landweg de Nije Heawei. Binnenkort wordt de Nije Heawei tussen P1 en P2 op het bovenstaande kaartje autoluw gemaakt. De asfaltlaag wordt verwijderd en de bermsloten worden gedempt, omdat de weg en de sloten altijd al een negatieve invloed hadden op de waterhuishouding in het gebied. Daarnaast vormt de weg een barrière voor reptielen als de adder en de levendbarende hagedis …

140503-1545x

Door de Nije Heawei te degraderen tot zandpad wordt een deel van de oorspronkelijke waterhuishouding hersteld. Hierdoor zal er weer grondwater vanaf de hoge rug in het zuiden van het Weinterper Skar naar de slenk in het noordelijk deel kunnen stromen, waardoor in het centrale deel van het Weinterper Skar enige vernatting zal optreden. Dit leidt tot stabielere en hogere waterstanden en daarmee tot betere condities voor uitbreiding en verbetering van de kwaliteit van de natte leefomgeving …

140506-1118x

Mits het asfalt voorzichtig en met de nodige zorg wordt verwijderd, zal het deze prachtige berm en het er achter liggende blauwgrasland vast ten goede komen. In mijn ogen is dit met zijn brede orchissen en talloze andere planten één van de mooiste bermen in de wijde omgeving …

 140502-1424x

Er geldt weliswaar al jarenlang een parkeerverbod voor deze mooie, maar o zo kwetsbare berm, maar als je als argeloze automobilist zo’n brede mesttransporter of een ander breed (landbouw)voertuig tegenkomt, dan heb je weinig keuze, dan moet je de berm wel in. En dat is toch wel zonde voor die fraaie vegetatie. Omdat intussen ook de midden in het Weinterper Skar staande boerderij is afgebroken, is de noodzaak om de weg open te houden komen te vervallen. Dat is dus straks afgelopen en dat zal flora en fauna in het Weinterper Skar zeker ten goede komen …

090608-1508x

Natuurlijk zie ik die grotere belangen wel, maar we hebben het hier wel over mijn persoonlijke kleine NIMBY. “Not In My Back Yard” oftewel: wat mij betreft hoeft dat autoluw maken van de Nije Heawei niet zo nodig. Naar mate ik langer rondloop met de diagnose MS wordt dat lopen wel steeds moeilijker en vermoeiender. Nu ik volgend jaar de auto niet meer bij de kruising van weg en paden kan parkeren, zal ik toch al gauw 100 tot 150 m verder moeten lopen om bij die paden te komen. Op goede dagen lukte het me van hieruit ook nog regelmatig om bij de dobbe (1) of bij de vennetjes (2) te komen. Dat zal me als gevolg van de grotere afstand vanaf volgend jaar ongetwijfeld minder vaak lukken …

110727-1120x

Op dagen waarop ik over minder kracht in mijn benen beschik, diende de afsluitboom van het noordelijke pad tot op heden veelvuldig als uitvalsbasis om bij het struikgewas langs de paden en in die wegberm mijn (macro)foto’s te schieten van mooie en veelal bijzondere planten en insecten. Ik mag toch hopen, dat de afsluitboom weer terugkomt, zodat ik in elk geval een rustplekje heb als ik het eerste stuk vanaf de auto achter de rug heb … Of beter nog, misschien zijn er nog wel een paar centen over om daar langs het zandpad een bankje te plaatsen, zodat ook de wat minder valide mens van dit pareltje onder de Friese natuurgebieden kan blijven genieten …

101025-1435x

Wil je nu echt alles weten over de werkzaamheden in het Weinterper Skar, dan kun je op www.ruimtelijkeplannen.nl het volgende 251 pagina’s tellende rapport lezen en/of downloaden: “Passende Beoordeling in verband met de omvorming van de N381 ter hoogte van Natura 2000-gebied Wijnjeterper Schar. Samengesteld door Buro Bakker adviesburo voor ecologie B.V. te Assen, in opdracht van provincie Fryslân.”

Wil je meer weten over het volledige project N381, dan kun je hier terecht: N381.nl

Intussen heb ik van een manager van het project N381 een uitnodiging ontvangen om binnenkort eens te komen praten over het totale project en de natuurcompensatie in het Weinterper Skar. Als dat gesprek nieuwe inzichten oplevert, dan zal ik daarvan t.z.t. zeker melding maken.