Opdat huis en hond van de jeugd in goede handen waren, terwijl zij een midweekje in Zuid-Duitsland zaten, hadden wij begin mei weer een paar dagen oppasdienst op de rand van stad en platteland. Lekker op de steiger zitten was er helaas niet echt bij, want het was gemiddeld een graad of 5 kouder dan vorig jaar in dezelfde periode. Maar ook van achter de warme glazen pui lukte het wel om afleiding te vinden bij allerlei jong leven rond huis …

Dit dappere drietal bleef steeds in de buurt van het huis. Vermoedelijk waren er voor onze komst wel meer pulletjes geweest, maar dat weet ik niet. Bij dreigend onheil riep moeder haar kroost steevast bij zich, waarna ze ze onder de schijnbaar veilige steiger loodste …

Op de laatste dag van ons verblijf was alleen het gele pulletje nog in de buurt van de moedereend. Zou mama niet weten dat ratten en snoeken in tegenstelling tot reigers en kraaien van onderen opereren …?
Hoe dan ook, de natuur is hard … hard en wreed …