Ecokathedrale Fotokuier 21

Om grote veranderingen en vernieuwingen te zien in de Ecokathedraal, is het goed om zo af en toe eens wat langer te wachten met een volgend bezoek. Nadat ik er in mei 2015 samen met kleinzoon Tijmen een fotokuier had gemaakt, duurde het anderhalf jaar voordat ik er weer kwam.

En dat loonde, want ter hoogte van de ‘Porta Celi’ was een groot koepelvormig betonnen bouwwerk in ontwikkeling, dat door de bouwers van de Ecokathedraal werd opgetrokken uit een enorme hoeveelheid straatstenen en stoeptegels.

Tijdens de rest van deze kuier draaide het vooral om de prettige herfstsfeer. In het grootste deel van de Ecokathedraal knisperden de droge herfstbladeren vrolijk onder mijn voetstappen. Op andere plaatsen, waar het bladerdek wat vochtiger was, drong zich een aangename najaarsgeur op …

Volgende week zondag deel 22.

Terug naar de grutto’s

Gisterochtend had ik een afspraak in Surhuisterveen, een dorp op ca. 20 km ten noordoosten van Drachten. Na afloop van die afspraak ben ik even een klein stukje doorgereden naar de Surhuzumer Mieden. Zo tegen eind juni komt het eind van de periode waarin we de weidevogels kunnen bewonderen stilaan dichterbij. Eens kijken of er nog iets te beleven is, dacht ik. En dat viel niet tegen …

Ik reed nog maar net stapvoets over een van de smalle landweggetjes die het gebied doorsnijden, toen er een paar grutto’s uit het lange gras omhoog kwamen. Nadat ik de auto met de rechter wielen in de berm uit had laten rollen, bleef één van de twee luidkeels om me heen vliegen. De andere grutto streek vlak voor me aan de linkerkant van de weg neer. Tot mijn verbazing kuierde hij vervolgens de weg op. Midden op de weg bleef hij enige tijd parmantig staan om me de doorgang te versperren …

De andere grutto had intussen een stukje verderop een mooi uitkijkpunt op een paal gevonden. Daar stond hij als een koning op zijn troon zijn domein te overzien. Tijd voor een paar staatsieportretten, misschien wel de laatste dit jaar …

Skywatch Friday 472 – NLC’s

Aan het begin van de kortste nacht van het jaar, werden we vorige week vrijdag tussen 23:00 uur en middernacht verrast met een prachtige show van Lichtende Nachtwolken

At the start of the shortest night of the year, we were surprised last Friday between 11 p.m. and midnight with a beautiful show of Noctilucent Clouds (NLC’s)

De afgelopen 14 jaar heb ik diverse keren Lichtende Nachtwolken mogen zien en fotograferen, maar ditmaal was het ronduit spectaculair …

The last 14 years I have seen and photographed Noctilucent Clouds (NLC’s) several times, but this time it was really spectacular …

Vanaf het grasveld aan het eind van de straat lukte het om in meerdere opzichten een serie elektriserende plaatjes te schieten …

From the lawn at the end of the street, it was possible to shoot a series of electrifying images in several respects …

Wil je meer Skywatch foto’s zien? Gewoon even op het logo klikken …
Wanna see more Skywatch photos? Just click the logo …

Skywatch Friday

Prettig weekend!
Wishing you all a wonderful weekend!

Anonieme schoonheid

Zeg nou zelf, is dit geen originele selfie van uw aller blogger …?

Maar die selfie was slechts bijvangst. Het ging me om deze schoonheid, die ik onlangs ergens in Fryslân in een weiland aantrof. Ik kon er niet aan voorbij gaan …

Ik heb haar overigens zekerheidshalve wel even geanonimiseerd, want voordat je het weet heb je vandaag de dag een boze boer op de stoep die geld komt eisen op basis van het portretrecht van zijn koe of zo …

Friesche Koe (op) IJs

In mijn kinderjaren maakte ons hart op mooie zomeravonden regelmatig een sprongetje, zodra we in de verte het belletje hoorden van de ijscoman op zijn bakfiets. Voor een kwartje haalden we dan zo’n overheerlijk waterijsje met frambozensmaak van de Friesche Koe … onvergetelijk lekker …

Intussen schijnt de ijslolly een revival te hebben doorgemaakt. Hij is nu op de markt als ‘De Friesche Koe frambololly waterijsje’. Omdat ze tegenwoordig vermoedelijk nog veel zoeter zijn dan in de jaren 60, laat ik het bij warme dagen nu maar bij Friesche Koe op IJs om wat af te koelen …

Zwarte sterns bij de ‘Blaustirns’

Zodra ik me vrijdagochtend in de vogelkijkhut “Blaustirns’ voor één van de kijkgaten had genesteld, hoorde ik het gekwetter van de boerenzwaluwen alweer …

Er trokken nog wat buien over de provincie, maar volgens de buienradar zouden ze voorlopig de westelijke oever van de Leijen met rust laten. Voor het uitzicht vormden de buien alleen maar een verrijking …

Terwijl de zwaluwen tijdens de volgende aflossing van de broedplicht even naast elkaar op de schutting zaten, kreeg ik een kans om snel even te zien dat er vijf eitjes in het nest liggen. Hoe mooi ook, daar kwam ik niet voor …

Ik was hier vrijdag voor de zwarte stern, een vogel die als bedreigd op de Rode Lijst staat.. De enige zwarte sterns die ik tot nu toe had gezien, broedden op vlotjes in de Kleine Beulakkerwiede bij Sint Jansklooster

Hoewel ik in het verleden hier rond het oude prieeltje in de Leijen bij mijn weten niet eerder zwarte sterns had gezien, was intussen duidelijk geworden dat ze er tegenwoordig wel degelijk zitten. Daar kon Ed Mather zijn reactie op 11 juni niets aan af doen: “Zonder nestvlotjes geen zwarte stern …”

Op het moment dat ik geconcentreerd bezig was met het filmen van het futendansje, lukte het Jetske woensdag al om een aantal mooie opnamen te maken van passerende en vissende zwarte sterns vlak voor de ‘Blaustirns’

Vrijdagochtend ben ik er eens goed voor gaan zitten. Aan het eind van de sessie leek ik toch zeker een tiental voor mij heel acceptabele foto’s van zwarte sterns had gemaakt. Ze waren zo scherp niet als die van Jetske natuurlijk, daar kan ik met mijn eenvoudige Powershot ook niet tegenop. Ik ben er echter weer blij mee …