Tagarchief: koepel

Een doorkijkje in de koepel

Geplaatst op door

Vanaf de nieuwe gebogen muur met de sierlijke elementen was het maar een paar meter naar de indrukwekkende van stoeptegels en bakstenen gebouwde koepel …

De grote trap die ooit tegen de koepel aan is gebouwd, was intussen weer deels afgebroken. Het vrijgekomen materiaal is waarschijnlijk gebruikt in de nieuwe bouwwerken. Omdat ik toch in de buurt was, heb ik de gelegenheid maar aangegrepen om vanuit de koepel weer even een doorkijkje naar boven kon maken …

Ik liet de koepel achter me en klom via de vernieuwde trap omhoog in de richting van de ‘Porta-celi’. Door nieuwe bouwwerken links en rechts van de trap maakte het geheel hier een heel andere indruk …

Er verdwijnen zaken in de Ecokathedraal, maar er verschijnen ook altijd weer nieuwe elementen. Het onderstaande stapelwerkje is daar ook een mooi voorbeeld van. Het is waarschijnlijk kinderwerk, maar in het juiste licht vond ik het zeker de moeite waard …

  • morgen weer meer …

Een kijkje bij de koepel

Geplaatst op door

Nadat ik nog enige tijd lekker op een muurtje in de zon had gezeten en een laatste foto van het kleurrijke bladerdek boven de ‘Inca-tempels’ had gemaakt, liep ik linea recta terug naar het voorste deel van de Ecokathedraal …

Daar liet ik me verleiden om bij de Porta Celi nog even af te dalen naar de vooral uit stoeptegels bestaande koepel, die toch wel één van de hoogtepuntjes van de ecokathedrale bouwkunst genoemd mag worden …

Moe, maar tevreden bekeek ik korte tijd later op het bankje in het voorportaal even de foto-oogst. Na een vluchtig weerzien met mijn fotomaatje en een kleurrijk bezoekje aan de Ecokathedraal was het tot dusver een mooie dag geweest, zodat ik rond half drie ’s middags met een voldaan gevoel huiswaarts kon tuffen …

Ecokathedrale fotokuier 27

Geplaatst op door

Al een paar jaar geleden had ik de zus van mijn fotomaatje beloofd haar eens kennis te laten maken met de Ecokathedraal. Gezondheidsproblemen stonden dat echter lange tijd in de weg. Mijn fotomaatje stelde op een goeie dag voor om er maar eens met zijn drieën een fotokuier te maken. En zo geschiedde het, dat ik er in die zonnige oktobermaand tweemaal achtereen een fotoserie heb gemaakt …

Ecokathedrale fotokuier 26

Geplaatst op door

Begin oktober 2019 ben ik voor de derde keer dat jaar naar de Ecokathedraal geweest. Na de sneeuwwandeling in januari heb ik in er juli nog een rondgang gemaakt met matroos Beek en haar kapitein. Tot mijn spijt heb ik die dag – geheel tegen mijn gewoonte in – meer lopen praten dan dat ik heb gefotografeerd.

Ik ben deze fotokuier in oktober begonnen, waar ik in januari was geëindigd: in de stenen iglo. Nadat ik die weer even van binnen had bekeken, heb ik de Porta Celi – de hemelpoort – eens vanuit een ander perspectief gefotografeerd. Het zonlicht kierde op verschillende plaatsen in het bos mooi door het al voorzichtig uitdunnende bladerdek. Licht en schaduw speelden in stilte hun spel op en rond de betonnen objecten. De bekende ‘RUSTPLAATS’ waar naar verluidt ook Louis le Roy zelf wel eens zat te mijmeren, werd het eindpunt die dag.

Na de rust en nog even een blik in de richting van de ‘Inca-tempels’ iets verderop werd het tijd om de terugweg te aanvaarden. Het was een vermoeiende kuier, maar het prettige weerzien maakte het opnieuw alleszins de moeite waard …

Ecokathedrale fotokuier 25-2

Geplaatst op door

We vervolgen onze tocht van januari 2019 door de besneeuwde Ecokathedraal. We starten waar we vorige week geëindigd zijn, op het lange pad met de ‘Inca-tempels’ ergens halverwege de Ecokathedraal. Daar vandaan gaan we naar de ruïnes op het oudste en hoogste deel helemaal achter in het bos. Onderweg kruisen we verse sporen in de sneeuw en uiteindelijk vliegen we door ‘de iglo’ weer naar buiten …

Ecokathedrale fotokuier 25-1

Geplaatst op door

23 en 24 januari 2019 lag er een laagje sneeuw in Fryslân. Omdat de Ecokathedraal naar mijn idee misschien nog wel het mooist is wanneer er wat sneeuw ligt, heb ik er op de 24e weer een lange wandeling gemaakt.

Vandaag het eerste deel van deze kuier. Geniet mee van de mooie accenten die het laagje sneeuw op de randjes van de verschillende bouwwerken had gelegd. De koepel had met die mooie sneeuwrandjes rondom bijna het aanzien van een iglo gekregen …

Sneeuw in de Ecokathedraal (4)

Geplaatst op door

We beginnen het laatste deel van deze tocht door de besneeuwde Ecokathedraal van 10 februari jl. op de plek waar ik een eerdere wandeling samen met Aafje eindigde: de rustplaats achter de twee massieve torens. Hoewel ik best zin had om even te gaan zitten, was het me op die dag te wit en vooral te koud op het bankje …

Er zat niets anders op dan mijn tocht naar achteren maar gewoon voort te zetten. Misschien zou ik verderop een droog plekje kunnen vinden waar ik even zou kunnen gaan zitten. En dus ging ik tussen de twee massieve torens door om over het lange rechte pad naar achteren te lopen …

Aan de linkerkant van het pad zag ik opnieuw een sierlijk gebogen stuk sneeuw hangen, dat de strijd met de zwaartekracht aan het verliezen was …

Af en toe draai ik me even om, zodat ik de hoge, op Inca-tempels lijkende tempels van beide kanten in beeld kan nemen. Zo vaak ligt er geen fotogenieke laag sneeuw, dus dat moet weer even goed worden gedocumenteerd …

Aan het eind van het mooie rechte pad, begin ik aan de klim naar het hoogste deel van de Ecokathedraal. Verderop let ik weer even extra op mijn stappen. Een uitglijder is snel gemaakt, en ik zit hier aan de rand van de heuvel toch een paar meter boven het maaiveld …

Zo, daar zijn we dan. Hieronder bevinden we ons op het oudste en hoogste punt, helemaal achter in de Ecokathedraal. Op dit punt heb ik gebruik gemaakt van de gelegenheid om m.b.v. zon, schaduw en sneeuw even naar jullie te zwaaien. Daarna heb ik een kwartiertje lekker op het mooi schoon geblazen zitelement op de rechter foto gezeten …

En hieronder zie je het uitzicht dat ik vanaf dat punt had. Niet slecht, toch …?

Hoe lekker ik er ook zat, onverbiddelijk kwam het moment dat ik weer in de benen moest. Hoewel er zonder twijfel nog genoeg te zien was, heb ik op de weg terug maar weinig foto’s meer gemaakt. Al snel was ik eraan toe om weer even te kunnen zitten, maar dan op de zachte bekleding van mijn autostoel …

Enige tijd later was ik weer bij de ‘porta celi’, moe maar zeker voldaan. Ik ben bij dat ik de Ecokathedraal weer eens in de sneeuw heb kunnen bekijken, en het was me een genoegen om dat met jullie te delen …