In de hoogste versnelling

De dag begon hier wat grijs gisteren. Halverwege de ochtend brak de lucht echter helemaal open. Daarom besloot ik nog maar eens een fotokuier te maken bij Heidehuizen …


Ter plekke was meteen duidelijk dat de natuur in het weekend blijkbaar was overgeschakeld naar de hoogste versnelling om de bomen een kleurige herfsttooi te geven …

Het werd een prachtige wandeling met tussendoor nog een leuk fotografisch extraatje. Maar dat is voor later, vandaag gaat het me even om de nu snel veranderende kleuren …

Issus coleoptratus

Zoals ik hier gisteren al vertelde en toonde, heb ik de laatste twee weken regelmatig even een wat foto’s van de verkleurende bladeren van de druif gemaakt. Zo ook vorige week zaterdagmiddag, maar toen zag ik nog wat anders dan alleen de bladeren. Op een van de bladeren zag ik een heel klein beestje kruipen …


Nadat ik er een paar foto’s van had gemaakt, ben ik m.b.v. Obsidentify en internet op zoek gegaan naar wat ik nu eigenlijk had gefotografeerd. Het lijkt te gaan om de Issus coleoptratus, een algemeen voorkomend insect van amper 5 mm, dat ook in onze tuin schijnt te leven leeft van de sappen van planten. Hoe algemeen voorkomend ook, hij heeft geen Nederlandse naam. Kijkend naar het ‘borsteltje’ aan de achterkant, gaat het hier om een nimf (een jong dier).

Voor geïnteresseerden: veel meer informatie en vooral prachtige macro’s van dit beestje kun je hier vinden: ‘Een dinosaurus gespot in Schiedam …’

Herfsttinten van de druif

De hoeveelheid kleur en fleur is in onze tuin snel afgenomen de afgelopen weken. De meeste kleur is momenteel nog te vinden in de hoek van een van de druivenstokken. Daarom heb ik tussen 22 oktober en 4 november eens wat foto’s van gemaakt van de verkleurende bladeren, die dit jaar erg mooi zijn …


Het is boeiend om te zien hoe de bladeren allemaal in hun eigen tempo en op hun eigen manier verkleuren. De variëteit aan kleuren is enorm, maar ook de tekening van de nerven is vaak erg mooi om in detail te bekijken. En dan hebben we ’t nog niet eens gehad over de sporen die diverse beestjes op en in de bladeren hebben achtergelaten …

Druppels, kleuren en zon

De komende dagen staan hier in het teken van herfstbladeren, en meer specifiek die van de druif …


Nadat er vannacht wat lichte regen was gevallen, stond de druif vanmorgen vroeg al lekker in de zon te schitteren …

Druppels, kleuren en zon zorgden samen voor een vrolijk herfstbeeld … intussen regent het echter alweer …

Een kijkje bij de koepel

Nadat ik nog enige tijd lekker op een muurtje in de zon had gezeten en een laatste foto van het kleurrijke bladerdek boven de ‘Inca-tempels’ had gemaakt, liep ik linea recta terug naar het voorste deel van de Ecokathedraal …

Daar liet ik me verleiden om bij de Porta Celi nog even af te dalen naar de vooral uit stoeptegels bestaande koepel, die toch wel één van de hoogtepuntjes van de ecokathedrale bouwkunst genoemd mag worden …

Moe, maar tevreden bekeek ik korte tijd later op het bankje in het voorportaal even de foto-oogst. Na een vluchtig weerzien met mijn fotomaatje en een kleurrijk bezoekje aan de Ecokathedraal was het tot dusver een mooie dag geweest, zodat ik rond half drie ’s middags met een voldaan gevoel huiswaarts kon tuffen …

Herfst in de Ecokathedraal

Het achterste deel van de Ecokathedraal spreekt mij nog altijd het meest aan, en zeker met de bekroning van het goudgele bladerdek heerst er een bijzonder sfeertje …

Ik laat jullie nog even lekker ronddwalen … als er vragen of opmerkingen zijn, hoor ik het wel …

  • morgen ronden we deze rondgang door de Ecokathedraal af

Herfstzon over de Ecokathedraal

Eindelijk liet de zon zich vandaag weer eens volop zien. Ik heb de gelegenheid te baat genomen door het nuttige en het aangename maar weer eens te verenigen. Na een vluchtig oprit- en terrasbezoekje om mijn fotomaatje te verrassen, heb ik voor het eerst sinds eind september weer eens een fotokuiertje gemaakt in de Ecokathedraal bij Mildam …

In het voorportaal werd nog steeds driftig gebouwd aan diverse nieuwe stapelwerken, maar die besloot ik vandaag over te slaan. Ik had mijn zin erop gezet om vandaag weer eens tot bij de oude ‘Inca-tempels’ achterin de Ecokathedraal te komen, en om dat te halen kon ik maar beter niet teveel rond dwalen …

Nadat ik de majestueuze Porta Celi was gepasseerd, lachten de zon en een zee aan herfsttinten me toe. Ik laat jullie zonder verder commentaar even lekker rond dwalen tussen de oude tempels onder het zonnig herfstig bladerdek …

  • morgen meer