Verse druppels, ze zijn er weer

Het klonk bijna feestelijk, toen ik vanmorgen wakker werd met het geluid van tegen het slaapkamerraam tikkende regen. “Blijf nog maar even lekker liggen, de dag is nog lang,” leken mijn benen me met enige nadruk op ‘liggen’ vermanend toe te spreken …

De roep van de eerste druppels in augustus was echter te sterk. Zodra het even zo goed als droog was, ben ik de tuin in gegaan. Het duurde niet lang, voordat er weer net wat teveel druppels vielen voor de macrofotografie. Terug in huis bleek dat niet zo erg te zijn, vrijwel geen van de foto’s die ik tijdens die eerste sessie had gemaakt kwamen wegens een gebrek aan scherpte niet door de ballotage.

Een half uurtje en een paar kopjes koffie later ben ik opnieuw de tuin in getrokken. Mijn handen stonden gelukkig net wat stabieler dan tijdens de eerste sessie. Dat leverde uiteindelijk de volgende serie op, waarbij ik weer eens op zoek ben gegaan naar de heksenbol …