Oudjaarsdag was het ’s middags tussen de buien door regelmatig even zonnig. Het roodborstje was rond het middaguur de laatste vogel die wel even op de foto wilde …

Aan het begin van de middag scheen de zon zelfs even zo uitbundig, dat de lampionnetjes prachtig werden uitgelicht tegen de donkere achtergrond van de klimop …

’s Avonds was aan de afwisseling van stilte en gedonder goed te merken wanneer het droog was en wanneer het regende. Rond de jaarwisseling was het een kwartiertje droog, zodat we even naar buiten konden om de buren een gelukkig nieuwjaar te wensen. Met de ontdekking van de BULB-stand op mijn nieuwe camera is het me daarbij voor het eerst gelukt om wat bewegingssporen van het vuurwerk op de foto te krijgen …

Toen ik na een korte nacht de lamellen open schoof, zag ik dat de vijver op Nieuwjaarsdag alweer flink buiten zijn oevers was getreden. Met intussen al ruim 30 mm regen is het nieuwe jaar meteen begonnen met de voortzetting van de nattigheid van 2023. In de loop van vandaag wordt onze historische trots het Woudagemaal opnieuw onder stoom gebracht. Ook daar worden records mee gevestigd …

De eerste vogel die ’s middags wel even op de foto wilde, was meneer Merel. Toen hij me om het hoekje hoorde komen, leek hij er zelfs even goed voor te gaan staan …