Wat een snavel!

Nadat we de zeearend hadden gespot, verlegde de excursieboot zijn koers een paar maal. Ik was het gevoel voor richting en locatie al lang kwijt. Ik weet alleen dat we weer enige tijd tussen rietvelden, petgaten en open water voeren …

Na een minuut of tien kregen we de zeearend opnieuw te zien. We waren om zijn uitkijkpost heen gevaren, zodat we hem nu van wat dichterbij konden zien. Hij zat mooi in het zonlicht, waardoor zijn grote gele snavel niet te missen viel …

Eigenlijk had de boot daar moeten blijven liggen, tot de vogel van zijn uitkijkpost op zou vliegen. Dat zat er echter niet in. Na enige tijd verlieten we de rietlanden, waarna we tijdelijk terechtkwamen in de ‘bewoonde wereld’ van de Alde Feanen …

– wordt vervolgd

38 gedachten over “Wat een snavel!

  1. Dat jij jouw richtingsgevoel kwijtraakt is in de regel niet zoveel voor nodig. 😅
    Mooi dat we dat moment van de zeearend in de boom ook nog konden meepakken.
    Ik stond naast een vrouw die had meegemaakt dat de zeearend vlak over haar heen vloog. Dat was heel indrukwekkend vanwege de enorme spanwijdte.

    Geliked door 1 persoon

Reacties zijn gesloten.