Nee, het was geen handige keuze om maandagmiddag naar het Weinterper Skar te rijden. Met een temperatuur die al tegen de 25 graden liep, was het in feite zelfs een onverstandige keuze. Maar ja, ik was er al enige tijd niet meer geweest, en ik weet hoe mooi het er in deze tijd van het jaar is. En dat blijft toch trekken …
Op de bovenstaande foto kun je nog net zien dat het bankje bij de dobbe net in de zon was komen te staan. Om mijn benen wat rust te geven, ben ik er toch maar even op gaan zitten. Erg lang hield ik het er niet vol, want het was er om te puffen. Daarom ben ik even naar de zuidwestelijke kant van de dobbe gescharreld, daar vond ik nog net genoeg schaduw om even gehurkt aan de waterkant te kunnen zitten …
Dat gehurkt zitten is een crime voor mijn benen, maar dat kon even niet anders, want ondanks het droge voorjaar is het daar toch echt te nat om gewoon in het gras te kunnen zitten. Dat laatste doe ik trouwens met het oog op besmette teken ook maar liever niet. Voor dit soort gelegenheden heb ik een mooi licht klapstoeltje in de auto, maar ja … daar heb je zo weinig aan als je het in de auto laat liggen …
Uiteindelijk heb ik net lang genoeg kunnen zitten om een deel van een prachtige balletvoorstelling, die op het wateroppervlak ten uitvoer werd gebracht, op de gevoelige plaat vast te kunnen leggen. 🙂