Terwijl ik met een rustig gangetje Poppenhuizen-Warniahuizen passeerde, zag ik al vanaf enige afstand een grutto boven de weg cirkelen. Toen ik de auto in de berm had laten uitrollen, zag ik al snel wat vermoedelijk de oorzaak van de drukte was: op de dam rechts van de weg lag een kat op de loer. Je kunt hem nog net tussen het fluitenkruid zien liggen …

Mijn aanwezigheid werd kennelijk ook niet echt op prijs gesteld, want het duurde niet lang voordat de grutto ook luid roepend over mij heen kwam vliegen. Een paar maal voerde hij een schijnaanval uit …

Korte tijd later streek hij in het lange gras van het weiland neer …

Toen pas zag ik iets verderop in het weiland nog een grutto staan, die net met zijn of haar kopje boven het lange gras uitstak …

Luid roepend begonnen ze met elkaar te communiceren. Tja, en dan ga je toch denken of daar misschien ergens jonge grutto’s tussen het lange gras scharrelen …

Terwijl één van de grutto’s regelmatig het luchtruim koos om mij en eventuele andere indringers op afstand te houden, heb ik het tafereel een half uurtje gadegeslagen. Omdat ik toen nog geen jongen had gezien, en de kans om ze alsnog onder ogen te krijgen me niet al te groot leek, heb ik mijn weg maar vervolgd …