Otters op de fietsstraat

Terwijl ik vorige week bij Oudega over de Wolwarren in de richting van de Hooidammen reed, viel me de vreemde verdeling van de asfaltkleuren me op. Was er een foutje gemaakt, was de asfalteermachine verkeerd ingesteld of defect …?

Niet veel verder werd het me duidelijk voorbij een nieuwe ‘snelheidsremmer’ stond een mij tot dusver onbekend verkeersbord. De weg was hernoemd tot een fietsstraat waar de auto te gast is. Een prima idee, omdat deze weg voor veel mensen ’s zomers onderdeel is van het fietsrondje met het pontje …

Een stuk verderop stond voorbij een tweede ‘snelheidsremmer’ stond nog een nieuw verkeersbord. Hiermee werd gewaarschuwd voor overstekende otters. Een soortgelijk bord heeft begin 2015 een stuk verderop langs deze weg gestaan. Dat heeft niet lang geduurd, omdat het een paar maal werd gestolen. Ik ben benieuwd hoe lang het er nu zal staan …

Met de pont over

Een stuk voorbij het Noordergemaal gaat de weg over in een smal, maar mooi fietspad. Helaas hadden de bermen hier hun beste tijd al gehad met de vroege bloei van vooral koolzaad en fluitenkruid. De grote Herkules windmotor stond er vrijwel roerloos bij. Af en toe werd het rad even piepend en krakend in beweging gebracht door een zuchtje wind …

Bij De Veenhoop maakten we gebruik van de fiets- & voetgangerspont “De Grietman Eco’ om over te steken naar de Hooidammen. We steken hier het Grietmansrak en de Wijde Ee over. Op maandag 28 juli strijden de skûtsjes hier weer boord aan boord om het jaarlijkse kampioenschap. Na een korte vaart kwamen we aan bij de Hooidammen. Omdat daar geen bankje in de schaduw beschikbaar was, besloten we meteen maar door te rijden in de richting van de Jan Durkspolder …

Lunch bij Ie-Sicht

Gisteren mocht ik er weer een jaartje bijschrijven, daarom heb ik fotomaatje Jetske en levensmaatje Aafje maar eens getrakteerd op een lunch bij hotel-restaurant Ie-Sicht bij de Hooidammen …

Nadat de eerste drie weken van augustus warm en zo goed als droog waren verlopen, kwam daar uitgerekend gisteren verandering in. Er trok een grijze waas over het water, die de zomerse lucht van zijn glans beroofde. Aan het begin van de middag trokken de eerste lichte buitjes over de Wijde Ee …

Daar hadden wij onder de grote parasolplu op het terras echter geen last van. Bovendien bleef de temperatuur met zo’n 22°C nog prima, zodat we onder het genot van een natje en een droogje gezellig konden bijpraten over Jetskes’ prachtige poollichtfoto’s en andere vakantieavonturen …

Het bleef nog lang gezellig, eerst op het terras, daarna elders. Proost!