Gisteren waren er zowel jonge koolmezen als jonge merels regelmatig te horen in en rond onze tuin. De mereljongen heb ik niet gezien, maar een koolmeesje dat een misrekening maakte door op een te dun takje van de hazelaar te landen, kwam fladderend in de tuin terecht. Al snel had hij zich weer verstopt …

Tegelijk met de koolmezen verlieten ook de mereljongen zaterdag hun nest. Pa en ma merel hadden hun tweede nestje nu eens niet in de pergola in onze tuin, maar ze bouwden een nieuw nestje bij de buren. Dat vonden ze zelf kennelijk nogal verwarrend, want ze kwamen wekenlang regelmatig terug in onze tuin om hun jongen te voeren, terwijl die al die tijd bij de buren zaten. Ik was er wel blij mee dat ze zich regelmatig vergisten, zo kreeg ik ze tijdens hun zoektochten naar het nest en/of de jongen toch weer verschillende keren voor de camera …

Daarmee is de drukte in de tuin eerst weer voorbij en kan ik de blik weer naar buiten richten. Morgen pak ik hier de draad weer op met het ritje door de Waddenstreek met Jetske van anderhalve week geleden.