Nergens te vinden die paaseieren …

Maar in een week tijd is het weiland wel goeddeels omgeploegd … 🙂

Nergens te vinden die paaseieren …

Maar in een week tijd is het weiland wel goeddeels omgeploegd … 🙂

Zaterdag en zondag hadden we beide kleinkinderen weer op bezoek. De mannetjes kunnen het uitstekend met elkaar vinden. Pepijn houdt zijn grote broer voortdurend in de gaten, en die vindt het op zijn beurt eigenlijk steeds leuk om Pepijn te entertainen. Zaterdag zaten de mannetjes op het warmst van de dag gezellig met beppe op de bank te keuvelen …

Tijmen ging zondagochtend op zoek naar paaseieren in de tuin, en niet tevergeefs, want de paashaas was royaal geweest …

Een van de andere activiteiten waarmee we ons prima hebben vermaakt: bellen blazen ….

Sommige reusachtige bellen zweefden onder bewonderende blikken en luid gejuich huizenhoog de lucht in, voordat ze uiteen spatten …

Pepijn is intussen al evenzeer gewend aan pake’s camera als Tijmen …

En het knaapje had vrijwel het hele weekend weer dolle pret. Afijn, die oogjes spreken voor zich …

Het was weer een feest om dit tweetal een paar dagen over de vloer te hebben. En vandaag tanken pake en beppe in alle rust weer bij. 🙂
Ja hoor, daar is hij weer …

Nu maar hopen dat de paashaas meer kennis heeft van ’s lands tweede rijkstaal dan de gemiddelde Nederlander, want het zou niet slim zijn om de eieren te verstoppen in een weiland, waar een bordje met de tekst “aaisykje ferbean” op een dampaal hangt. Dat betekent namelijk zoveel als “eieren zoeken verboden”. En dat geldt vast ook voor kinderen die op zoek zijn naar paaseieren … 🙂
