Een dichtslibbende vaargeul

Nadat de kayakers uit beeld waren verdwenen, richtte ik mijn camera eens op de steltlopers die langs de rand van het water op zoek waren naar voedsel …

Ze waren te ver weg om ze te kunnen onderscheiden, maar ik heb op zo’n moment genoeg aan de gevleugelde drukte in de verte. Voor de echte vogelaar ligt dat natuurlijk wat gevoeliger. Jetske liep daarom naar het begin van de pier om wat betere foto’s te kunnen maken. Ik zag intussen mijn eerste vlucht rotganzen passeren …

Intussen had ik in de verte de M.S. Fostaborg voorbij zien stuiven. Met deze boot onderhoudt rederij Wagenborg een sneldienst met Ameland. Die sneldienst lijkt steeds belangrijker te worden, vanwege problemen met de grote veerboten. Enkele dagen nadat wij er waren, raakte de autobrug op de pier van Holwert defect, waardoor auto’s de veerboten niet meer op of af konden. Tot op de dag van vandaag is het niet gelukt om de problemen op te lossen. Voorlopig wordt de autobrug daarom bediend met behulp van een telescoopkraan

Daarna richtte ik mijn camera op de veerboot M.S. Sier. Voortdurend heen en weer slingerend door de nauwe vaargeul (Google Maps), kwam hij ineens snel dichterbij kwam. Afgelopen week schreef ik in een reactie al iets over de problemen die er zijn met de veerdienst van en naar Ameland, en in mindere mate ook met die naar Schiermonnikoog. Al jarenlang moet er vrijwel dag en nacht gebaggerd worden om de vaargeul naar Ameland voldoende diep en breed te houden. Of het enkel ligt aan de dynamiek van de Waddenzee of dat ook het gebrek aan urgentie op de Haagse burelen een rol speelt, weet ik niet, maar de problemen spelen al jaren en worden alleen maar groter …

Bij het passeren van twee veerboten in de nauwe vaargeul is één van de schepen onlangs vrij heftig aan de grond geraakt met schade als gevolg. Daarom heeft rederij Wagenborg het ministerie van Infrastructuur en Waterstaat toestemming om de dienstregeling aan te passen. Uit veiligheidsoverwegingen wordt voorgesteld om nog maar één gewone veerboot te laten varen, zodat de boten elkaar niet meer hoeven te passeren in de nauwe vaargeul …

De inwoners van Ameland maken zich ernstig zorgen. Dit besluit raakt de navelstreng van het eiland. Het is ingrijpend voor de economie en samenleving op Ameland, de bereikbaarheid komt onder grote druk. Intussen wordt onder de noemer Natuurlijk Bereikbaar gewerkt aan een nieuwe vervoersconcept voor de toekomst. Maar daar hebben toeristen en de inwoners van de Waddeneilanden nu niets aan …

Om de stroom verkeer vanaf de boot voor te zijn, zijn wij meteen na het aanmeren in de auto gestapt om naar onze laatste halte van die dag te rijden: Wierum. Daar ga ik nu geen verslag meer van doen. Duidelijker dan Jetske over de bedreigingen voor de kwelder van Wierum schreef, en mooier dan de foto’s die zij ervan maakte, wordt het niet: De kwelder bij Wierum.

Rûzich waar

Aan de noordkust woedde een noordwester storm gepaard gaand met springvloed. Op Ameland is o.a. de strandopgang bij Hollum vrijwel helemaal weggeslagen. Maar erger is dat een oude boorlocatie van de NAM op het strand van Ameland deels in zee is gespoeld. Dat er gevaarlijke stoffen in zee spoelen, laat zich raden.

Voor zover nu valt te overzien, is er op de Waddenstranden en de Friese noordkust vandaag betrekkelijk weinig materiaal aangespoeld uit de honderden containers die vorige week overboord zijn geslagen van het containerschip MSC Zoë. Eerst maar afwachten wat het beeld is bij laag water …

Hier rond huis was ’t vannacht eigenlijk niet veel meer dan ‘rûzich waar’, stormachtig weer zeg maar. Intussen is het windveld over zijn hoogtepunt heen en laat de zon zich gelukkig eindelijk weer eens zien tussen de wolken door …

De Waddenheli in actie

Eerder vertelde ik al dat het luchtruim in de omgeving van onze datsja regelmatig doorkruist wordt door buizerds, ooievaars en zweefvliegtuigen die de vliegbasis Leeuwarden als thuishaven hebben. Maar er vliegt meer rond. Sinds eind 2016 is ook de Waddenheli hier gestationeerd. De Waddenheli is een helikopter van het type Airbus H 145, die is ingericht als vliegende ambulance. Aan boord is plaats voor medisch personeel en twee brancards …

Tot 2015 verzorgde het ministerie van Defensie het vervoer van zieken en gewonden tussen de Waddeneilanden en de ziekenhuizen op het vasteland. Dat stopte toen het 303 Search and Rescue Squadron (SAR) werd opgeheven. Daarna heeft de Kustwacht het patiëntenvervoer tijdelijk op zich genomen. Met de komst van de Waddenheli’s is de Regionale Ambulancevoorziening Fryslân (RAV Fryslân) verantwoordelijk voor het patiëntenvervoer van de Waddeneilanden naar het vasteland …

De ANWB is eigenaar van de helikopters. RAV Fryslân heeft een 5-jarig contract met de ANWB voor de inzet van de toestellen bij patiëntenvluchten. Voor spoedvluchten staan de mensen van de Waddenheli dag en nacht klaar. Om de bedrijfszekerheid te garanderen heeft de RAV Fryslân de beschikking over twee Waddenheli’s – waarvan één reserve is – de PH-OOP en de PH-HOW …