Naar mate de tijd verstrijkt begin ik beter te begrijpen waarom de neuroloog ons al in november 2004 adviseerde om maar niet meer op vakantie te gaan naar Frankrijk of andere zuidelijke en warme oorden. Temperaturen boven de 25 graden zuigen je werkelijk helemaal leeg als je MS hebt. En het stomme is, dat ik dat wel weet … Maar elke keer hoop ik tegen beter weten in, dat het wel wat mee zal vallen door me niet teveel in te spannen en me vooral in de schaduw op te houden. Zo ook afgelopen weekend …
Jong als hij is, toont Tijmen altijd opvallend veel begrip op een dag dat pake “moeie benen heeft”. Om aan zijn bewegingslust toe te geven, doet hij op dergelijke dagen dan ook geen beroep op pake om te voetballen of te tennissen. Maar samen even over het terrein slenteren om wat te fotograferen, dat zal vast wel kunnen, zo oordeelde Tijmen. En daar had hij ook gelijk in, te meer daar we al voor het warmst van de dag op pad gingen. Een geaderd witje was het mannetje net te snel af voor een foto, en er achteraan rennen leverde Tijmen helaas ook geen succes op. Maar dat kon de pret niet drukken, hij straalde van trots om samen met pake bloemetjes te fotograferen, en omgekeerd was dat al evenzeer het geval … 🙂
Nee, aan Tijmen is mijn vermoeidheid niet te wijten. En aan Pepijn al evenmin, want die weet ik zittend in de schaduw over het algemeen heel goed te amuseren, terwijl hij in de kinderstoel zit of op een speelkleed aan te tijgeren is …
Zelfs Jetske kan ik mijn vermoeidheid niet in de schoenen schuiven, want zij was dinsdag tevreden met een gezamenlijke fotokuier die zich beperkte tot de kleurrijke bermen in het Weinterper Skar. Terwijl Jetske op verschillende plekjes in de berm rond kroop, zat ik veelal op de afsluitpaal van een van de bospaden, zoals Jetske toonde in haar verslag van onze fotokuier …
Nee, die alles overheersende vermoeidheid is gewoon niet te voorkomen in zo’n warme periode. En je kunt je daar vervolgens op geen enkele manier tegen verzetten. Alleen rust en tijd kunnen me er weer overheen helpen. Maar ja, als de woningbouwvereniging uitgerekend in zo’n week begint met het plaatsen van nieuwe keukens in de ons omringende woningen, dan is de rust ver te zoeken. Het plaatsen een nieuwe keuken gaat nog wel, maar de oude moet er eerst ook uit. Het gedender van de pneumatisch beitel waarmee de oude tegels worden verwijderd gaat door alles heen …
Er rest me niets anders dan het eerst nog maar even heel rustig aan te doen. Er zijn nog maar weinig pluisjes om me mee weg te laten zweven. Om te beginnen heeft Tijmen er in het weekend heel wat weggetrapt, maar ook de regen heeft er geen goed aan gedaan, want met die druppeltjes is het beroerd zweven …
Op een droog en beschut plekje ontdek ik nog een paar fraaie pluisjes. De bouwvakkers hebben hun dag erop zitten. Nu nog even zachtjes blazen en ik zweef als een pluisje weer zachtjes weg …
hele fraaie serie, die pluizebollen blijven een leuk onderwerp
LikeLike
Hoi Jan. Wederom lekker bezig met fotografie en ook met d emacrolens ben je zo te zien nog lang niet uitgespeeld…Gelukkig maar want er is zoveel moois mee te maken…
LikeLike
Kan het me een beetje indenken hoe je je voelt Jan. Heb zelf vaak af te rekenen met gewone vermoeidheid, voortdurend opletten niet te veel hooi op m’n vork te nemen, voldoende slaap.. en dat weegt al tamelijk erg door;;; Zo’n allesoverheersende moeheid … zeer zwaar.. sterkte Jan. En tja de warme temperaturen en werken in je omgeving maken het er niet makkelijker op.
Hoop dat je dit weekend (dan werken ze denkelijk toch niet) een beetje de rust vindt ; Groetje,
LikeLike
Allemaal knappe beelden zowel met de kinderen als de macro’s. Leuk hoor!
LikeLike
Ahh, die natte pluisjes, ontroerend 😉
LikeLike
Ondanks vermoeiende warme dagen heb je hier een geweldige serie neergezet Jan.
Ook nog een vervelend bijkomstigheidis nu het gebreek en gesloop van de bouwvakkers.
Maar jullie zijn straks vast en zeker blij met jullie nieuwe
keuken.
Het wordt iets koeler en dat is fijner Jan.
Alles boven de 22 graden hoeft voor mij ook niet 🙂
🙂 Aly
LikeLike
@ajeetje:
Ons huis slaan ze over. Wij hebben ons huis 8 jaar geleden gekocht, en vervolgens hebben we er zelf een nieuwe keuken in laten zetten. Laten we maar hopen dat de buren er straks blij mee zijn, dan is de overlast niet voor niets geweest.
LikeLike
Gelukkig weer een teken van leven van je. Je liep dus weer keihard met je kop tegen de muur. En de overmaat aan mechanische geluiden is ook dodelijk op zo’n moment. Het lijkt wel alsof Tijmen het zo goed aanvoelt wat hij van Pake kan verwachten
LikeLike
Regen, waar, dan kom ik wat halen… Het blijft hier warm en gortdroog.
LikeLike
Wat een schitterende foto’s Jan. Ik wens je sterkte.
LikeLike
Het is gewoon verlammend die warmte. Nee een warm land is an mij ook niet meer besteed JAn. En dat geld vlood heel veel chronisch zieken. Hopenlijk Is gedeelde smart halve smart Jan. Er komen weer minder warme dagen aan….heerlijk!
LikeLike
goh jan , wat vervelend zeg..
dat is iets wat niet meer overgaat, dat is leren leven met,
de spelregels ken je, je moet je der alleen aan houden, en gek is dat dat een mens altijd denkt, dat hij tóch meer kan …..
ik wens je heel veel sterkte jan, als ik ooit iets kan doen…..
LikeLike
Ik hoor het ook van anderen die MS hebben.
Men kan het zich niet voorstellen en denkt juist met beter werd dat het beter gaat, maar het tegendeel is waar.Dus rustig aan doen en niks gaan forceren.
Met al die verbouwingen zal je inderdaad moeilijk een rustig plekje kunnen vinden.
Hoop dat het snel weer beter gaat. De foto’s van het weekend zijn mooi en leuk.
Beterschap en groeten
LikeLike
Prachtige serie, met geweldige zonnige kiekjes.
Ik weet hoe moe je je kan voelen Jan,
daarom log ik niet zoveel meer,
dit kost mij ook te veel moeite
en bespaar mijn energie voor de kiekjes;)
Dan is macro een uitkomst, om even in mijn postzegeltuintje te duiken.
En dan nog die bouwwerk erbij:-(
de riolering en de ramen zijn hier ook al vernieuwt ggrrrr,
rust je goed uit en droom nog maar even verder.
Dikke knuffel,
Anneke
LikeLike
een heel vervelend iets…
uitrusten maar, er ziet niets anders op
toch een knap logje !
LikeLike
Je hebt er een mooi log van gemaakt Jan en het is duidelijk je moet echt rustig aan doen. Het weer helpt je gelukkig wel in tegenstelling tot de verbouwing.
Mooie dromen om op weg te zweven wens ik je, sterkte.
LikeLike
Je hebt je situatie treffend omschreven en mooi gelardeerd met prachtige foto’s.
Sterkte met je vermoeidheid en zweef en slaap lekker zo. 🙂
LikeLike
Lekker veel boterbloemen op een van de foto’s. Laat je nog maar even als een pluisje in de wind zweven, je komt vanzelf weer met beide benen op de grond.
LikeLike
Een heel klein beetje kan ik begrijpen wat je voelt. Als het warmer wordt dan zo’n graad of 23, ben ik uitgeteld en kan ik amper meer iets. De reden dan ik liever niet naar Zuid-Frankrijk op vakantie ga, maar naar de noordelijke landen.
Ondanks dat je zo’n last had van je benen, heb je toch prachtige foto’s kunnen maken. Hopelijk kun je binnenkort wat minder zweven.
LikeLike
@Hanny:
Was het maar zo dat het alleen in mijn benen zat, maar de vermoeidheid die tijdens en na zo’n warme periode optreedt, heeft effect op je hele wezen. Je hebt geen idee hoeveel tijd en energie het samenstellen en schrijven van zo’n logje me kost. Daarom reageer ik momenteel ook nauwelijks op logjes van anderen. Het lezen alleen al kost me moeite … 😦
LikeLike