Op bezoek in Huize Lyndenstein

Geplaatst op door

Het was regenachtig en grijs toen we gistermiddag naar Beetsterzwaag reden. Het was maar een ritje van 6 km, maar ik ben blij dat ik het koetsje had kunnen annuleren …

Tegen 14:30 uur betraden we het statige Huize Lyndenstein. Het neoclassicistisch pand is in 1821 gebouwd voor de grietman van Opsterland, Frans Godard van Lynden …

Om te komen waar we werden verwacht moesten we een paar trappen beklimmen. Er was ook wel een lift, maar t/m de tweede etage ga ik zo lang mijn onderdanen het me toestaan als ’t even kan via de trap omhoog …

Dat moest de jonge freule Cornelia Johanna Maria van Lynden, kleindochter van Frans Godaert, tenslotte ook. Zij woonde in de zomermaanden met haar ouders op Lyndenstein. Freule Cornelia toonde zich begaan met het lot van de minder bedeelden in Beetsterzwaag en omgeving. Onderweg passeerden we haar beeltenis …

In 1880 overleed ze op twintigjarige leeftijd aan tuberculose, de ziekte die ze had opgelopen door haar ziekenbezoeken. Ter nagedachtenis aan freule Cornelia werd in 1905 het huis Lyndenstein met de bijbehorende bezittingen ondergebracht in de Corneliastichting, die als eerste doelstelling had: Het kosteloos opnemen van ziekelijke, gebrekkige of behoeftige minderjarige kinderen …

Vanaf 1915 was Lyndenstein een kindersanatorium voor jeugdige tbc-patiëntjes. Daartoe werden in 1913 op het terrein twee nieuwe gebouwen ontworpen door architectenbureau Van Nieukerken uit Den Haag. Later werden poliopatiëntjes verpleegd in die nieuwe gebouwen op Lyndenstein …

In 1958 werd besloten het kinderziekenhuis om te vormen tot een revalidatiecentrum voor kinderen. Het huis Lyndenstein was verouderd en voldeed niet meer aan de eisen van die tijd. In 1960 werd begonnen met de bouw van een nieuw centrum met paviljoens voor verschillende leeftijdsgroepen. In 1985 fuseerde de Corneliastichting met de afd. Revalidatie van het Medisch Centrum Leeuwarden, en voortaan werden ook volwassenen opgenomen in Beetsterzwaag. Lyndenstein werd een begrip op het vlak van revalidatie in Fryslân …

In de periode 2002 tot 2004 werd een nieuw complex gerealiseerd. De oorspronkelijke villa fungeert vanaf die tijd als kantoor voor Revalidatie Friesland en doet tevens dienst voor representatieve doeleinden. Het hoofdgebouw en de behandelingspaviljoens in het nieuwe gedeelte zijn tegenwoordig met elkaar verbonden via een luchtbrug …

Die kant mochten wij niet op in coronatijd, want ik was hier tenslotte niet voor de behandeling van eventuele MS-perikelen. Gelukkig niet! Nee, wij bleven in huize Lyndenstein, en we hadden ons eerste doel bereikt. Hier mocht de jas uit, waarna we in de kamer rechts werden verwacht …

– morgen meer –

20 gedachten over “Op bezoek in Huize Lyndenstein”

  1. Mooi verhaal en gebouw. Wat is ze jong gestorven. Jammer hoor. Ze heeft zoveel goeds gedaan.
    Maar dat trapje voor het raam, dat nodig bijna uit voor mensen die het leven zat zijn of is dat hopelijk niet mogelijk?

    Geliked door 1 persoon

  3. Volgens mij is dit het centrum waar Liefste heeft gerevalideerd na zijn laatste knie operatie en ook zijn dochter al jaren geleden na een zwaar ongeluk. Waar dochter nog altijd last van heeft elke dag. Onzichtbaar invalide. Hersenen.

    Ik ben er weleens voorbij gekomen, dat weet ik wel.

    X

    Geliked door 1 persoon

  8. De eerste tipjes van de sluier zijn al opgetild maar ik vermoed dat er nog meer komt. Het zowel van binnen als aan de buitenkant zeer mooie verhaal heeft een hele geschiedenis achter zich. Door de jammerlijk vroege dood van de freule werd het een centrum voor hulpverlening en verzorging. Dat het ondertussen uitgegroeid is tot een heus complex is wel duidelijk door je foto’s. De mooie artistieke zetel in de inkomhal zal ik in dezelfde vorm in een gekend hotel (voorheen een kerk) in Maastricht. Van toeval gesproken.

    Geliked door 1 persoon

Reacties zijn gesloten.