Uitzicht op en vanaf it Reaklif

Geplaatst op door

We laten het monument van de Slag bij Warns letterlijk en figuurlijk achter ons, wanneer we de weg oversteken om daar te kunnen genieten van het uitzicht over het IJsselmeer …

In noordelijke richting zien we de Marina Stavoren Buitenhaven. Op het IJsselmeer waren intussen aan alle kanten verschillende zeilboten te zien …

Jetske had zin om af te dalen en even naar de waterkant te lopen. Daar was het mij intussen te warm voor en ook de vermoeidheid in mijn benen deed zich gelden …

Maar gelukkig weet ik hoe het er daar beneden uitziet. In september 2010 ben ik helemaal tot het eind van de strekdam gelopen. Op de foto linksonder ben ik aan het eind van dam even door de knieën gegaan om een foto van het IJsselmeer te maken. Daarna heb ik me omgedraaid om een paar foto’s te maken van Aafje op de top van it Reaklif, midden: uitgezoomd – rechtsonder: ingezoomd …

Met de vissers van de Friese kliffen is het intussen afgelopen, er schijnt nog één visser actief te zijn met als thuishaven het kleine haventje van Laaksum. De boeren zijn echter nog altijd volop actief op en rond de kliffen. Ook die dag ronkte er weer meerdere keren een zware trekker met een gierwagen over de smalle kustweg op it Reaklif. De trekker met de camera volgend, zag ik dat Jetske inmiddels een stuk verderop weer ophoog was geklommen …

Ze was in gesprek geraakt met twee stellen vrolijke Friese vrienden, die een dagje gevieren met eendoppad waren. Zo’n eend valt natuurlijk altijd op, chauffeur en passagiers hadden er geen bezwaar tegen dat we een paar foto’s maakten van het eendje, ze gingen er zelfs even goed voor staan …

“Nou, daar gaan we hoor …” riep de chauffeur ten afscheid. Alleen het kenmerkende geluid van het wegrijdende eendje is de moeite al waard. Terwijl zij in de richting van Oudemirdum vertrokken, maakten Jetske en ik ons op om naar Stavoren te rijden …

37 gedachten over “Uitzicht op en vanaf it Reaklif”

  1. Grappig. Mijn zus heeft ook nog lang met zo’n eend gereden, in knalpaars en geel geverfd. Zalige autootjes. Ik heb het wel voor oldtimers, hoewel ik de laatste tijd meer en meer moeite heb met hoe hard die stinken.

    Like

  2. De fotoserie uit het archief is ook een mooie serie.
    Dat was een leuke ontmoeting met deze enthousiaste mensen. Ze waren dan ook heel content met de fotoserie die ik ze stuurde van de eend en de passagiers.
    Wij hebben vroeger als tweede auto ook een Eend gehad. Deze hebben we ingeruild voor een motor. Qua tocht maakte het niet zoveel verschil. 😂 De bestuurder ging mij uitleggen hoe de versnellingspook werkte, maar dat hoefde natuurlijk niet meer. Maar hoe toevallig dat er een vrouwelijke fotograaf in Fryslân op je pad komt die zelf in een Eend heeft gereden. 😉

    Geliked door 1 persoon

  4. Dat is nu weer typisch Nederland zie…. eendjes gaan verhuren, je moet er maar op komen. Blijkbaar heeft het dus nog succes ook 🙂 Moest wel gezellig zijn, met zijn vieren in zo’n eend !
    Vandaag was het dus omgekeerd, Jetske richting strekdam en jij boven bij de afsluiting, het moet niet altijd hetzelfde zijn hé. Voor jou de kans om even op adem te komen dus.

    Geliked door 1 persoon

    • Ik vond het een heel goed plan. Het is weer eens wat anders dan het verhuren van de solex of de moderne aanhanger daarvan, de elektrische scooter. Als je met een paar vrienden een dagje met zo’n eend op pad bent, heb je de grootste lol volgens mij. 🙂
      Ik had er niet aan denken om op dat moment af te dalen naar de waterlijn, naar beneden gaat nog wel, maar je moet ook weer omhoog. Een mens moet zijn grenzen kennen, Rudi.
      Maak er een mooie zondag van.

      Geliked door 1 persoon

  6. Weer een mooi stukje Friesland. De Friese kliffen… de naam alleen al klinkt zo aanlokkelijk.
    Waar is de tijd van de geitjes! Ze verdwenen rond de tijd dat ik mijn rijbewijs haalde, dus ik heb er nooit mee gereden, weliswaar vaak meegereden met mijn schoonzus die er eentje had.
    Zoals Dirk schrijft: in België spreken we van een geitje, in Nederland is het een eendje.
    Nog even opgezocht: in Frankrijk heeft de 2CV de bijnaam “La Deuche”, in België is het “de Geit” of “het wippertje”, in Nederland “Eend” of “Lelijke Eend”‘, in Friesland de “Pyk” of Einepyk , in Duitsland werd het “Ente”, in Engeland “Tin Snail” (blikken slak) en in Tsjechië “Kachna” (eend).

    Geliked door 1 persoon

    • Wat een mooie lijst met internationale benamingen van de 2CV. Grappig!
      Ik heb ook een blauwe maandag een eendje oftewel een 2CV gehad. We kregen hem op een zondagmiddag van mijn toenmalige zwager, op maandagmiddag heb ik hem met sleutels en al teruggeven. Waarom? Omdat de vloer van het eendje dusdanig verroest was, dat ik bij de voetpedalen de weg onder me door zag gaan. Verder niks dan lof voor het lelijk eendje wat mij betreft, maar roest was niet het sterkste punt. 🙂

      Geliked door 1 persoon

  7. Het ‘eendje’ (wij Belgen zeggen ‘een geitje’ ) vind ik héél bijzonder !
    Mijn eerste auto was een ‘eendje’ ! ’t was een okkazie van 16 jaar oud !
    Maar nooit heb ik een betere wagen gehad als die kleine, taaie rakker 🚗👍😎

    Geliked door 1 persoon

    • Een geitje … dat vind ik dan weer bijzonder. 😀
      Ik heb ook een blauwe maandag een eendje oftewel een 2CV gehad. We kregen hem op een zondagmiddag van mijn toenmalige zwager, op maandagmiddag heb ik hem met sleutels en al teruggeven. Waarom? Omdat de vloer van het eendje dusdanig verroest was, dat ik bij de voetpedalen de weg onder me door zag gaan. Verder niks dan lof voor het lelijk eendje wat mij betreft, maar roest was niet het sterkste punt.

      Like

      • Roest was het probleem met alle Franse auto’s…
        Toen ik de auto kocht was die 16 jaar oud en had nog geen 10.000km gereden.
        In de 2 jaar nadien stond de teller op 40.000 ! Dat was teveel voor het geitje 🙃

        Geliked door 1 persoon

Reacties zijn gesloten.