Categorie archief: bouwwerken

Paddenstoelen bij Huize Olterterp

Geplaatst op door

De dag begon zonnig gisteren. Daarom ben ik na de koffie meteen in de auto gestapt om een ritje te maken. Om mijn rug en benen te ontzien, had ik me voorgenomen om hier en daar wat herfstfoto’s te maken op korte afstand van de auto …

parktuin Huize Olterterp

De eerste stop was bij Huize Olterterp waar de provinciale vereniging voor natuurbescherming It Fryske Gea haar hoofdkwartier heeft. Vorig jaar had ik een topdag toen ik daar was en heb ik rondom foto’s gemaakt van het oude landhuis. Gisteren heb ik me beperkt tot het voorste deel van de parktuin. Daar heb ik wat foto’s gemaakt van paddenstoelen die daar in het gras stonden te pronken …

paddenstoelen bij Huize Olterterp
paddenstoelen bij Huize Olterterp
paddenstoel bij Huize Olterterp
niet alleen bladeren ...

Sluiswachterswoning bij Sluis I

Geplaatst op door

Ik zat prima daar op het bankje bij Sluis I in de Tjonger (Google Maps). Het brood had me goed gesmaakt en met zo nu en dan een vriendelijk groetende fietser of wandelaar, was het er bijna gezellig te noemen …

De sluiswachterswoning en de sluis dateren van 1925. Het huis staat erbij als een plaatje met een prachtige windwijzer op de nok van het dak. De eigenaren hebben met een heg rondom het huis de nodige privacy gerealiseerd …

weerspiegeling van de bovenverdieping van de sluiswachterswoning
sluiswachterswoning uit 1925 bij Sluis I in de Tjonger
sierlijke windwijzer op de sluiswachterswoning

Wie het in zijn hoofd haalt om desondanks het erf te betreden, wordt al snel op andere gedachten gebracht door een bij iedere passant luid blaffende herdershond achter een hoog hek …

luid blaffende herdershond achter een hoog hek met camerabewaking

De koepel en de poort

Geplaatst op door

We naderen stilaan het einde van deze rondgang door het voorste deel van de Ecokathedraal. Bij het pleintje met de gebroken zuilen maak ik nog een paar foto’s van de vrolijk gekleurde Kardinaalsmuts …

de Kardinaalmuts

Daarna zetten we koers in de richting van de uitgang, op de eerste foto hieronder kun je het poortgebouw al door het gebladerte zien schemeren. Maar we nemen eerst nog een afslag naar rechts. Ik wil jullie namelijk een blik op en in het koepelgebouw niet onthouden. Dit is het enige bouwwerk in de Ecokathedraal waar je echt even naar binnen kunt lopen. Eenmaal binnen krijg je door het rookgat een mooi doorkijkje naar de kroon van een boom …

kardinaalsmuts en in de verte toegangspoort
de koepel en daar linksachter de toegangspoort
voorkant van de koepel
we stappen de koepel binnen
het rookgat in de koepel

En dan is het echt tijd om de Ecokathedraal te verlaten. We passeren ‘Funny Face’ aan de rechterkant en staan dan voor het massieve en majestueuze poortgebouw ‘Porta Celi’ …

de toegangspoort van de Ecokathedraal
we verlaten de Ecokathedraal door het poortgebouw

Eenmaal onder poort doorgelopen staan we weer in het voorportaal van de Ecokathedraal. Het zitje heeft een update gekregen met een paar nieuwe latjes op de bankjes en een nieuw rugloos zitmeubel. Met een tevreden gevoel heb ik daar nog even lekker in een flets zonnetje gezeten …

het zitje in het voorportaal van de Ecokathedraal

Plaatselijk wat zonlicht

Geplaatst op door

Zoals al vaak het geval is geweest, heb ik maandagmiddag een korte pauze ingelast aan de voet van de tempel waarmee ik het logje van gisteren afsloot. Daarna was het tijd om nog wat verder door de Ecokathedraal te dwalen. Het zonlicht speelde daarbij af en toe mooi door de bomen …

oplichtend blad in de Ecokathedraal

Zelfs een paddenstoel in een laag, donker hoekje werd net voldoende opgelicht voor een mooi plaatje. Nadat ik was afgedaald naar het normale niveau, heb ik vanaf een muurtje het pleintje met de gebroken zuilen en de trottoirbanden nog maar eens in ogenschouw genomen. Een eenzame fietsenstandaard wees me vervolgens de weg naar de uitgang …

paddenstoel in de Ecokathedraal
oplichtende bladeren in de Ecokathedraal
trottoirbanden en zuilen
zuilen en trottoirbanden
de tweede fietsenstalling

Strijd tussen grijs en groen

Geplaatst op door

We laten het nieuwste gedeelte van de Ecokathedraal achter ons en lopen wat verder naar achteren. Al snel zien we aan de linkerkant van het pad ‘Funny Face’ verschijnen, die ons naar het pad aan de andere kant verwijst …

Funny Face in de Ecokathedraal

Langs dit pad beginnen we links en rechts de charme van de Ecokathedraal te ontdekken. Naar mate de los gestapelde stenen en tegels langer liggen, zoekt de natuur zijn plek langs, op en tussen beton en steen. Afijn, beelden zeggen meer dan woorden, verwonder je maar even …

de strijd tussen groen en grijs in de Ecokathedraal (1)
de strijd tussen groen en grijs in de Ecokathedraal (2)
de strijd tussen groen en grijs in de Ecokathedraal (3)
de strijd tussen groen en grijs in de Ecokathedraal (4)
de strijd tussen groen en grijs in de Ecokathedraal (5)
de strijd tussen groen en grijs in de Ecokathedraal (6)

Wanneer we een stukje verderop het trapje op de laatste foto hierboven hebben beklommen, lijkt er ineens een tempel van de Inca’s of de Azteken voor ons op te doemen …

tussen het groen lijkt een tempel van de Inca's of de Azteken op te doemen

Oktober in de Ecokathedraal

Geplaatst op door

Gisteren heb ik voor het eerst sinds mei weer een kijkje genomen in de Ecokathedraal bij Mildam. Ik volg dit project, dat begin jaren ’70 in gang is gezet door Louis le Roy, al ruim 20 jaar. Het is mooi om te zien hoe de los gestapelde stenen en tegels langzaam maar zeker worden opgenomen in de natuur …

bij de ingang van de Ecokathedraal

Omdat ik vanwege een probleem met mijn onderrug nog niet los vertrouwd ben, loop ik momenteel met een stok. En dat is bij het fotograferen verdraaid lastig. De hele Ecokathedraal is echt te groot voor mij nu, daarom heb ik me beperkt tot het voorste deel. Hier is de laatste tijd weer veel bijgebouwd, zodat steen en beton hier nog de toon aangeven …

in de Ecokathedraal
gestapelde bouwwerken in de Ecokathedraal
boom tussen de gestapelde bouwwerken in de Ecokathatedraal
herfstbladeren op het pad
gestapelde bouwwerken in de Ecokathedraal
herfstbladeren in de Ecokathedraal
een felgeel herfstblad in de Ecokathedraal

Maar geen zorgen, in het vervolg zal het later deze week al snel groener worden tussen steen en beton. Want groen was toch nog de overheersende kleur in de Ecokathedraal …

fietsenstalling in de Ecokathedraal

Op de begraafplaats – epiloog

Geplaatst op door

Voor wie na het logje van gisteren denkt, dat het alleen maar kommer en kwel is op de kleine begraafplaats op de terp bij Nes, zo erg is het nu ook weer niet …

Er liggen ook nog genoeg mooie, goed onderhouden graven van ruim 100 jaar oud, zoals o.a. het onderstaande rijtje van de dynastie van de Bottema’s uit Aldeboarn …

Ik was intussen terug gescharreld naar de ingang van de begraafplaats. Daar staat een bankje dat uitzicht biedt over de begraafplaats. Ik was blij dat ik weer even kon zitten. De toch niet zo erg hoge terp, had me meer kracht gekost, dan ik vooraf had ingeschat. Vanaf het bankje ging mijn blik automatisch naar de grote steen, die onder een glazen plaat naast het pad ligt…

Het blijkt te gaan om de laatste brokstukken van de grafsteen van Reyner van der Elburg, die het klooster dat hier tot het begin van de 17e eeuw heeft gestaan, bestuurde van 1526 tot 1546. Gelukkig staat er een bordje met tekst en uitleg naast de brok steen, want de glasplaat boven de steen is zo vies en vuil, dat er van de steen niets te zien is. Ik zou de beheerder van de begraafplaats daarom willen adviseren om het goede voorbeeld m.b.t onderhoud te geven door die glasplaat regelmatig even schoon te maken …

Terwijl Jetske nog wat rond scharrelde tussen de grafstenen, bleef ik op het bankje zitten om kracht te verzamelen voor de kuier naar de auto. En dat was nodig ook, zou later blijken. Nadat Jetske korte tijd later bij me was komen zitten, hebben we nog wat zitten praten over de begraafplaats. Maar uiteindelijk kwam toch het moment om terug te lopen naar de auto. De eerste 50 m tot voorbij het hek ging dat nog wel, maar daarna was het plotseling helemaal op. Ineens had ik aan mijn stok niet meer genoeg en had ik de steun van mijn fotomaatje aan de linkerzijde even hard nodig. Gelukkig stond de auto niet ver weg. Nogmaals dankjewel voor je steun weer, Jetske …

Intussen gaat het alweer een stuk beter, ik ben deze week zelfs al even aan de wandel geweest in de Deelen. Weliswaar maar een klein stukje, maar dat ging prima. Prettig weekend!