Het was een mooie, maar frisse dag voor een fotokuiertje bij de Leijen. Bij gebrek aan kracht van mijn onderdanen, heb ik me maar niet te ver op het glibberige paadje naar de vogelkijkhut gewaagd. Een korte rondvaart kon ook geen uitkomst bieden, de boot had net wat teveel water gemaakt. Maar het was goed. Ik had een frisse neus gehaald en er was genoeg om even van te genieten. Eigenlijk had ik voldoende aan het glanzende riet met hier en daar een mooie volle pluizige pluim …
Van het uitgestrekte open weidelandschap rond de Alde Ie neem ik jullie vandaag mee naar de beschutting van klein Fries natuurgebied ten zuidoosten van Drachten: de Kapellepôle. Hier heb ik in het verleden vooral mooie foto’s kunnen maken van diverse libellensoorten en andere insecten …
Vanuit het hart van het gebied heb ik de drone langzaam laten opstijgen om vervolgens een korte rondvlucht te maken, zodat jullie een idee krijgen van de uitgestrektheid van dit gebied. Woeste grond omringd door bomen zo ver het oog reikt …
Eigenlijk stond er een dagje met mijn fotomaatje op het programma, maar kijkend naar de weersverwachting voor vandaag, heb ik voorgesteld om het maar even uit te stellen. De lage temperatuur heeft in combinatie met de wind een te groot effect op mijn benen. De mensen die hier al langer meelezen, weten dat mijn ‘inwendige thermostaat’ beschadigd is door de MS. Daardoor heb ik maar een kleine marge tussen ca. 18°C en 23°C, waarin mijn onderdanen draagkrachtig zijn en ik me goed voel. Totdat de temperaturen weer onder de 5°C dalen, blijft het behelpen. Zodra de temperaturen lager zijn dan 5°C kan het thermisch ondergoed weer uit de kast. Dat geeft me dan weer meer vrijheid …
Afijn, ik ben niet de enige die het lastig heeft. Toen ik woensdag even wat door de tuin drentelde, zag ik iets aan één van de zaaddoosjes van de blauwe iris hangen. Dichterbij gekomen zag ik dat het een sprinkhaan was, die het ook niet makkelijk had …
Het was een dode sprinkhaan, die daar mooi aan een zaaddoosje hing. Nu is het alleen nog de vraag of het stoffelijk overschot wordt weggewerkt door een spin of dat het ten prooi valt aan schimmels. Daarmee vergeleken sta ik er nog goed voor … 😅
Als de weersverwachting klopt, kunnen we vandaag even wat nazomeren. Dat staat me wel aan, want er staat weer een dagje met mijn fotomaatje op het programma. Lekker om aan het eind van deze herfstachtige week even op pad te kunnen en de zon op te zoeken.
Een vrolijke vrijdag gewenst!
Om het mooie weer nog maar even mee te pakken, ben ik gisteren even naar de Leijen gereden. Onderweg naar de vogelkijkhut maakte ik een praatje met een jonge vrouw, die er net vandaan kwam. Ze liet wat foto’s zien van o.a. een voorbij vliegende roerdomp, een kiekendief en twee zeearenden die een tijdlang op het eilandje hadden gezeten. Bij het afscheid zei ik met een knipoog, dat ik toch wel hoopte dat ze nog wat voor mij had overgelaten …
Even later zat ik in de hut. En het moet gezegd, ik zat er goed, maar na enige tijd werd het toch wel saai. Er gebeurde vrijwel niets. Gelukkig had ik drie weken geleden meer geluk, toen liepen er vlak voor de hut drie waterhoentjes over de bladeren van de waterlelie en de gele plomp. Kijk eens naar die enorme poten. Ik vond het heel vermakelijk …
Gisteren bleef het stil rond de vogelkijkhut. Er vlogen eens een paar eenden voorbij en er dook een grote stern buiten het bereik van mijn camera in het water. Dat was het wel zo ongeveer. Ik moest me tevreden stellen met een foto van een paar aalscholvers, die de plek hadden ingenomen van de zeearenden in de laatste boom van het eilandje …
De druven op it terras kleurje al moai …
De druiven op het terras kleuren al mooi …
Flinters om de Verbena hinne yn’e tún …
Vlinders rond de Verbena in de tuin …
Afanja's Weblog 