De grote papavers zijn in de loop der jaren uit de achtertuin verdwenen. Omdat we er dierbare herinneringen aan bewaren, heeft Aafje onlangs een deel van de papavers uit de voortuin opnieuw geïntroduceerd in de achtertuin. Dat heeft intussen geresulteerd in een eerste bloem …
Tijdens de regen begon de knop gistermiddag voorzichtig open te gaan. Vanmorgen was hij helemaal geopend en wapperde hij fier in de wind …
Gistermiddag heb ik mijn tijd wat verdeeld tussen tv en terras, zodat ik kon genieten van het mooie weer zonder dat ik die prachtige overwinning van Pieter Weening in de Giro hoefde te missen …
Natuurlijk ging de camera bij ieder rondje door de tuin mee. Echt veel viel er niet te zien, maar het silhouet dit harige sujet dat zich enige tijd ophield op de yuka, vond ik toch wel de moeite waard …
Zodra hij in de smiezen had dat ik hem met mijn camera ‘onder schot’ hield, stak hij zijn voorste pootjes gedwee omhoog …
Na de daas met zijn kleurige en harige ogen, die ik hier gisteren liet zien, gooi ik er vandaag nog een insect met harige ogen tegenaan …
Dit exemplaar heb ik net als de daas vorige week dinsdag gefotografeerd, maar in tegenstelling tot de daas -die zijn domicilie in het Weinterper Skar had- zat dit harige beestje in onze tuin op het al nauwelijks minder harige blad van een papaver …
De daas was wel als zodanig herkenbaar, met dit beestje is dat een ander verhaal. Het lijkt mij wat een hommelachtige zweefvlieg, maar wellicht is er een kenner die hem met behulp van de onderstaande foto weet te determineren …
Als dank voor het op naam brengen, geven dit harige insect en ik t.z.t. een staande ovatie. Kijk, hij is alvast aan het oefenen … 😉
Afanja's Weblog 