Ik was net van plan om eens een stukje verder te rijden, toen ik zag dat een lepelaar de landing inzette boven het plasdras-land. Gelukkig was ik net op tijd om te kunnen vastleggen hoe hij neerstreek …
Zodra hij met beide benen op vaste bodem stond, begon hij uitgebreid zijn veren te poetsen. Toen die klus was geklaard, trok hij voortdurend zigzaggend naar voedsel zoekend langzaam verder het gebied in …
Niet eens zo gek lang, nadat ik de auto op een willekeurig plekje in de berm had laten uitrollen, landde er naast me een grutto in een weiland …
Vlak na de landing liet hij op gracieuze wijze de witte onderkant van zijn vleugels nog even mooi zien. Het ontbrak er nog net aan dat hij er een bij pirouette maakte …
Daarna keek hij eens rustig om zich heen, de ‘Kening fan de greide’ nam zijn koninkrijk in ogenschouw. Ik was intussen voorzichtig uit de auto laten gestapt om in de berm neer te knielen, zodat ik zijne majesteit even kon portretteren vanuit een laag standpunt …
We waren nog niet zo lang onderweg, toen grutto’s aan beide kanten van de weg uit het lange gras tevoorschijn kwamen en luid roepend om en over ons heen begonnen te vliegen. Alsof de luchtmacht in actie kwam …
Drie grutto’s kwamen in een strakke formatievlucht op ons af. Dankzij een snellere reflex dan ik voor mogelijk had gehouden, lukte het om ze te fotograferen, net voordat ze langs ons scheerden …
Enige tijd later kreeg ik de kans om een grutto tijdens een korte vlucht te volgen. Daar heb ik het onderstaande drieluik van kunnen maken …
Een grutto die in een mooie glijvlucht een voorbeeldige flypast verzorgde, leverde wat mij betreft aan het eind van de wandeling de foto van de dag op …
Tegen beter weten in bleef Jetske intussen proberen om met haar defecte camera grutto’s in volle vlucht te fotograferen. Ik denk dat we volgend jaar nog maar eens op herhaling moeten, dan met haar nieuw camera, want dit was wel erg sneu … 😉
Afanja's Weblog 