“Kiekeboe!” leek deze jonge merel dinsdagochtend te willen zeggen, toen ik de tuin in liep …
Ik zat er al een paar dagen op te wachten. Op de langste dag van het jaar was het zover: voor de derde keer dit voorjaar had een clubje jonge merels het nestje in de pergola boven de vijver verlaten …
De eerste zat achter in de tuin al op ooghoogte in een struik, de tweede kuierde belangstellend het terras op, en een derde zag ik onverschrokken onder de schuttingdeur doorlopen. Dat was niet slim, want daar kon ik hem niet tegen katten beschermen, en die zijn er nogal wat in de buurt …
Gelukkig hielden pa en ma merel de gang van zaken in en rond de tuin nauwlettend in het oog. Ik geloof zelfs, dat de kleine vrijbuiter weer terug is gelokt met een lekkere worm …
Nummer vier bleef tot de volgende dag in de pergola zitten, waar hij geregeld nog een hapje kreeg toestopt. Twee dagen hoorden en zagen we ze her en der in de tuin rond scharrelen. Intussen hebben ze hun vleugels letterlijk en figuurlijk uitgeslagen. Nu maar hopen dat merels niet aan een vierde leg beginnen, want de klimop rond de pergola moet nu toch echt gesnoeid worden …
Afanja's Weblog 