Zwanen en lege nestvlotjes

We lieten de stuw achter ons en voeren de Beulakerwijde op. Jetske zette koers in de richting van het Bezoekerscentrum de Wieden bij Sint Jansklooster …

In de verte voer een mooie authentieke zeilboot over de Beulakerwijde. Korte tijd later leek het een rietzeiler te zijn geworden …

Vlak voordat wij ons doel bereikten, voeren we langs een zwanenfamilie. Op respectabele afstand zagen we hoe pa en ma samen met hun kroost aan de maaltijd zaten. De spetters vlogen er zo nu en dan vanaf …

Een prachtig gezicht, maar nog net niet waar we voor gekomen waren. We hoopten er iets verderop nog zwarte sterns met hun jongen te kunnen zien. De nestvlotjes lagen er echter leeg en verlaten bij. Een mooie reportage zoals we die hier vorig jaar konden maken, zat er nu dus niet in. Maar ja, toen waren we hier ook twee weken eerder …

Een visdiefje leek toezicht te houden op het verlaten broedgebied van de zwarte sterns. Wij besloten ons terug te trekken en een nieuwe koers uit te zetten …

– wordt vervolgd

Echt offline

Mijn ‘dagje offline’ werd gisteren echt van vroeg tot laat een volle dag offline. Dat overkomt me niet zo vaak, maar het is me prima bevallen. Nadat ik rond half tien ’s ochtends in de auto was gestapt, staken mijn fotomaatje en ik een uurtje laten in Giethoorn van wal in een punter met buitenboordmotor om een vaartochtje door de Wieden te maken …

Jetske – die de grachten, vaarten en plassen in de omgeving bijna kent als haar broekzak – maakte er weer een mooie tocht van. Door smalle vaarten, omgeven door bomen of rietland, zetten we via Dwarsgracht en Jonen koers naar de Beulakerwijde. Daar ontdekten we, dat we helaas te laat waren om de jonge zwarte sterns nog te kunnen zien. De nestvlotjes lagen er kaal en verlaten bij …

Al met al werd het een prachtige dag in de Wieden. Het was er heerlijk met een verkoelend windje over het water. Het ging mis, toen ik bij terugkomst in de hitte weer vaste wal onder mijn voeten had. Ik had nog geen 10 meter over een verharde weg gelopen, toen alle kracht in één keer uit mijn benen vloeide. Jetske zag het gebeuren en moest me naar de auto helpen …

Na een paar bakjes koffie en wat water keerde de kracht bij Jetske in de tuin weer voldoende terug om naar huis te kunnen rijden. Dat doet hitte dus met MS. En dat is toch schrikken na de vlotte kuier van woensdag met Ria in de Ecokathedraal. Afijn, vandaag blijf ik lekker thuis. Passen jullie ook wat op jezelf?

Zwarte sterns bij de ‘Blaustirns’

Met uitzondering van enkele passerende visdiefjes en een paar futen in de verte, was het rustig rond de vogelkijkhut. Echt stil werd het niet, het water klotste tegen de palen van de hut en het riet ruiste rondom. Een donkere wolkenmassa kwam vanuit het zuidwesten kwam langzaam wat dichterbij, maar we hielden het nog steeds droog …

De vogelkijkhut bij de Leijen heet ‘Blaustirns’, dat is de Friese naam voor de zwarte stern. De zwarte stern staat als ‘bedreigd’ op de Rode Lijst van Nederlandse broedvogels. Hier bij de Leijen zie ik ieder jaar wel een aantal. Bij gebrek aan voldoende natuurlijk nestmateriaal zoals krabbescheer, worden er tegenwoordig op diverse plaatsen kunstmatige nestvlotjes voor zwarte sterns geplaatst. Of en waar die bij de Leijen liggen, weet ik eerlijk gezegd niet. Maar de zwarte sterns waren er wel …

Ik moest er even op wachten, maar ook deze keer maakte ‘de Blaustirns’ zijn naam weer waar. Met onregelmatige tussenpozen vloog er een zwarte stern van noord naar zuid langs de vogelkijkhut. Omdat ik nog niet echt scherp was, ging hij tijdens de eerste passage natuurlijk veel te snel voor me, maar daarna kreeg ik er weer vat op …