Ik had me gisteren voorgenomen om ’s middags op de iLark naar De Veenhoop te rijden. Daar stond de tweede wedstrijd van het traditionele SKS skûtsjesilen op het programma. Een uur voor aanvang werd de wedstrijd echter afgelast i.v.m. harde wind. Jammer, maar wel een terecht besluit, denk ik. Op de smalle, met bootjes omzoomde wateren bij De Veenhoop en Earnewâld zit een ongeluk in een klein hoekje. Bij wijze van voorwaarschuwing sloeg het skûtsje van Heerenveen zaterdag tijdens de eerste wedstrijd al door een onverwachtse windvlaag om …

Enfin, geen skûtsjesilen op De Veenhoop dus. Misschien maar goed ook, want met amper 17°C zou het al snel te koud zijn voor mijn onderdanen om daar langere tijd te staan en rond te drentelen. En een zitplaats heb ik er niet voor handen. Eigenlijk moet je in een bootje langs het wedstrijdwater zitten om het skûtsjesilen goed te kunnen zien. Maar ja, ik heb geen bootje … En als ik een bootje zou hebben, dan zou ik ermee langs het wedstrijdwater gaan liggen en niet erin, zoals deze slimmeriken in 2016 dachten te kunnen doen. Daar werden ze door de organisatie dan ook al snel weggestuurd, want je wilt echt geen skûtsje van tussen de 11 en 21 ton op je af zien denderen …

Om het skûtsjesilen hier toch weer even te laten passeren, heb ik wat foto’s uitgezocht, die ik in augustus 2016 heb gemaakt van de wedstrijd bij De Veenhoop. Omdat ik het toen heb bekeken vanaf de noordkant bij de Hooidamsbrug (Google Maps), had ik vandaag voor de zuidkant willen kiezen, maar dat zal dan ijs en weder dienende voor volgend jaar zijn …