Een dichtslibbende vaargeul

Nadat de kayakers uit beeld waren verdwenen, richtte ik mijn camera eens op de steltlopers die langs de rand van het water op zoek waren naar voedsel …

Ze waren te ver weg om ze te kunnen onderscheiden, maar ik heb op zo’n moment genoeg aan de gevleugelde drukte in de verte. Voor de echte vogelaar ligt dat natuurlijk wat gevoeliger. Jetske liep daarom naar het begin van de pier om wat betere foto’s te kunnen maken. Ik zag intussen mijn eerste vlucht rotganzen passeren …

Intussen had ik in de verte de M.S. Fostaborg voorbij zien stuiven. Met deze boot onderhoudt rederij Wagenborg een sneldienst met Ameland. Die sneldienst lijkt steeds belangrijker te worden, vanwege problemen met de grote veerboten. Enkele dagen nadat wij er waren, raakte de autobrug op de pier van Holwert defect, waardoor auto’s de veerboten niet meer op of af konden. Tot op de dag van vandaag is het niet gelukt om de problemen op te lossen. Voorlopig wordt de autobrug daarom bediend met behulp van een telescoopkraan

Daarna richtte ik mijn camera op de veerboot M.S. Sier. Voortdurend heen en weer slingerend door de nauwe vaargeul (Google Maps), kwam hij ineens snel dichterbij kwam. Afgelopen week schreef ik in een reactie al iets over de problemen die er zijn met de veerdienst van en naar Ameland, en in mindere mate ook met die naar Schiermonnikoog. Al jarenlang moet er vrijwel dag en nacht gebaggerd worden om de vaargeul naar Ameland voldoende diep en breed te houden. Of het enkel ligt aan de dynamiek van de Waddenzee of dat ook het gebrek aan urgentie op de Haagse burelen een rol speelt, weet ik niet, maar de problemen spelen al jaren en worden alleen maar groter …

Bij het passeren van twee veerboten in de nauwe vaargeul is één van de schepen onlangs vrij heftig aan de grond geraakt met schade als gevolg. Daarom heeft rederij Wagenborg het ministerie van Infrastructuur en Waterstaat toestemming om de dienstregeling aan te passen. Uit veiligheidsoverwegingen wordt voorgesteld om nog maar één gewone veerboot te laten varen, zodat de boten elkaar niet meer hoeven te passeren in de nauwe vaargeul …

De inwoners van Ameland maken zich ernstig zorgen. Dit besluit raakt de navelstreng van het eiland. Het is ingrijpend voor de economie en samenleving op Ameland, de bereikbaarheid komt onder grote druk. Intussen wordt onder de noemer Natuurlijk Bereikbaar gewerkt aan een nieuwe vervoersconcept voor de toekomst. Maar daar hebben toeristen en de inwoners van de Waddeneilanden nu niets aan …

Om de stroom verkeer vanaf de boot voor te zijn, zijn wij meteen na het aanmeren in de auto gestapt om naar onze laatste halte van die dag te rijden: Wierum. Daar ga ik nu geen verslag meer van doen. Duidelijker dan Jetske over de bedreigingen voor de kwelder van Wierum schreef, en mooier dan de foto’s die zij ervan maakte, wordt het niet: De kwelder bij Wierum.

Witgatjes in de polder

Tot nu toe is de maximumtemperatuur hier deze week nog niet hoger gekomen dan 27,4°C. Ik vrees echter, dat we hier vanaf vandaag of morgen ook aan de tropische temperaturen zullen moeten geloven …

Omdat het qua temperatuur nog goed te doen was, ben ik gisterochtend eerst nog maar eens naar de Jan Durkspolder gereden. Het was er goed uit te houden met een nog lekker fris noordoostelijk briesje dat door de luikjes van de hut blies. In eerste instantie was er weer niet veel meer te zien dan honderden ganzen in de verte …

Na een tijdje kwam er een vogel tevoorschijn van tussen de gele lissen in de buurt van de vogelkijkhut. Al snel verscheen er ook nog een soortgenootje …

Ik herkende de vogels niet meteen, even dacht ik dat het tureluurs waren, maar met het juiste licht op de poten en snavel was al snel duidelijk dat dat niet het geval was. Ik vermoedde dat het witgatjes waren, en dat werd later bevestigd door Obsidentify. Deze steltlopers had ik nog niet in mijn fotoarchief, dus ik ben blij met dit primeurtje …

Ik sluit af met een foto, waarop de witgatjes allebei op voorbeeldige wijze door het ondiepe water rond de hut waden …

Ooievaars zij aan zij

Het was blijkbaar steltlopersdag vorige week woensdag, want niet ver van de grote zilverreiger en de ganzen probeerden even later voor het oog van de camera een paar ooievaars hun kostje bijeen te scharrelen …

180321-1301x

Nu eens ieder apart, dan weer even zij aan zij en netjes in de pas, speurden ze het land af …

180321-1305x

Ik hoopte dat één van de ooievaars een kikker of een mol zou vangen, maar dat zat er op dat moment niet in …

180321-1308x