Gisteren werd ik in de tuin even verrast door een paar van de kikkers in onze vijver. Ze laten zelden van zich horen, maar gistermiddag was ik getuige van een gezellige tweespraak. De ene kikker zat in de vijver op een pompeblêd – dat is het blad van de waterlelie of de gele plomp – de andere zat vlak achter de vijver in de border. Ik heb geprobeerd om het geluid op te nemen, maar daar bleef door windgeruis en straatgeluiden niets van over …

Wel heb ik een mooie fotoserie kunnen maken van de kikker in de vijver. Hij stond toe dat ik hem van alle kanten ongestoord kon bekijken en fotograferen. Zelfs voorover buigen om een wat lager camerastandpunt te krijgen, verontrustte hem niet. De kikker die achter de vijver zat, sprong wel met een beschaafd plonsje de vijver in, toen ik te dichtbij kwam …