Sinds enige tijd wordt de buurt weer onveilig gemaakt door een gaai, die regelmatig luid krijsend of krassend overvliegt om vervolgens ergens neer te strijken waar wat te bikken valt. Vanuit de warme woonkamer lukte het vorige week donderdag om voor het eerst een paar foto’s van hem te maken. Dit is één van die foto’s …
Hoewel de meeste reacties luidden dat het mooie foto’s waren, was ik er zelf niet helemaal tevreden over. Voor mijn gevoel gaan er toch wat details verloren door het HR++ glas in de schuifpui. Daarom besloot ik aan het eind van dat logje om de strijd aan te gaan, ten einde hem buitenshuis te kunnen verrassen. Henk Jonkvorst liet nog even subtiel weten, dat het dan toch wel mooier zou zijn om zo’n vogel staand op een tak te vereeuwigen dan hangend aan een voedernetje. Kortom: ‘the game was on …’
Vanaf dat moment ging ik regelmatig even naar buiten om een tijdje rustig tegen de muur van de bijkeuken leunend het voederhoekje achter in de tuin in de gaten te houden. Zo ook zaterdagmiddag even na tweeën, amper 3 uur nadat Henk zijn suggestie had gedaan. Veel interessants viel er ook op dat moment weer niet te zien, maar de aanhouder wint …
Ik voelde het eerder dan dat ik het zag …, een beweging in één van de bomen bij de buurvrouw scheef achter ons. Zodra ik hem zag, richtte ik mijn camera in die richting. Daar stond de gaai op de tak van een boom. Eerst nog met de kop zijwaarts van me afgewend, maar vrijwel meteen richtte hij zich op en draaide met iets in zijn snavel parmantig mijn kant op. De foto hierboven en twee hieronder zijn de eerste 3 van een serie van 8. Daarna vloog hij weg, mij gelukkig achterlatend ,,,
Volgende oefening: ‘vang’ de gaai op een boomtak met een mooiere achtergrond. 🙂
Afanja's Weblog 