Al ruim 25 jaar sieren de wilde witte voorjaarsbloeiers van de grote muur de rechteroever van het stroompje dat uitmondt in onze vijver. Nou ja, uitmondde eigenlijk, want het stroompje is onder invloed van de klimaatverandering een aantal jaren geleden helaas drooggevallen. Maar de grote muur deed het desalniettemin elk voorjaar nog even mooi. Zo zag het er vorig jaar uit  …

Elk jaar verscheen er een mooie witte deken van bloemetjes aan de achterkant van de vijver. Tot dit jaar …
Er verschenen veel minder knoppen en veel meer dan pakweg 25 bloemetjes zijn er de afgelopen periode helaas niet tot bloei gekomen. Onze kleine grote muur dreigt het slachtoffer te worden van de droge lentes die we de afgelopen jaren hebben gehad …

Een groot deel van de bloemetjes liet het kopje al snel hangen. De regen lijkt ook dit jaar weer te laat te komen. Maar er is altijd hoop, zo ook hier … Op een zwoele namiddag was ik getuige van een kleine vrijage van twee bloemen. Ze lijken er alles aan te doen om stand te houden …   😉