Niet veel verderop zag ik nog een grutto op een dampaal staan. Ook deze skries – zoals de grutto in Fryslân wordt genoemd – bleef fier op zijn plek aan de linkerkant van de weg staan, terwijl ik langzaam dichterbij kwam …

Hij hield me wel goed in de gaten, dat was duidelijk. Omdat ik toch al aan de rechterkant van de weg in de berm liep, ben ik daar achter de eerste de beste bos fluitenkruid gekropen. En zo kreeg ik de kans om nu eens een grutto in een bloemrijke omlijsting vast te kunnen leggen …