Het hard bevroren ijs dat op Tweede Kerstdag nog zo’n mooie glanzende herfstcompositie vormde in het vogelbadje, veranderde een dag later in een bordje met papijs …

Het mooiste was er duidelijk wel af, maar toch vond ik het nog steeds een boeiend geheel …

In het grotere houten vogelbad elders in de tuin was de situatie al niet veel anders …

Rondom verscheen water op het ijs, daardoor ontstonden er aan de rand zachte weerspiegelingen …

In het midden van het opbollende oppervlak werden tot slot mooie breuklijnen zichtbaar …