Hoewel het hier vrijdagochtend nog lang bewolkt bleef, besloten Jetske en ik met het oog op de verwachte warmte om vrijdag nog maar eens samen een ritje naar de ijsvogels te maken. Het zien van water heeft tenslotte al vaak een soort van virtuele verkoelende werking …

Een groot deel van de dag zaten we lekker in de schaduw. Bovendien kregen we er regelmatig een fijn verkoelend briesje over ons heen van over het kanaal en het vlakke land rondom. Ook de takken in de buurt van het nest waar de ijsvogels regelmatig met of zonder visje even op neerstrijken, bevonden zich aan de andere kant van het water lekker in de schaduw …

Kortom, we hadden een prima plekje waar het goed toeven was. Ook de ijsvogels werkten met tussenpauzes aardig mee aan een genoeglijk dagje door zo af en toe even voor ons te poseren. Tegen de tijd dat we bijna zouden opbreken, namen pa en ma ijsvogel zelfs nog even samen plaats op een van de takken. Zij (links) was met een visje onderweg naar het nest, hij (rechts) kwam er net vandaan …