Paard met spiegelangst

Genietend van de kleurenpracht om me heen, hoorde ik even later achter me het geluid van paardenhoeven. Op het punt aangekomen waar het fietspad een bocht naar rechts maakt, bleef ik even staan. Toen ik me daar omdraaide, zag ik een paard met een amazone en een begeleidster naderen …


Vriendelijk groetend passeerden ze me, terwijl ik wat foto’s van ze stond te maken. De begeleidster vroeg aan de berijdster of het wel verstandig was om het deels natte bospad te nemen. De amazone lachte dat echter weg …

Toen ze na een meter of twintig de grote plas naderden, die daar regelmatig ligt, bleek het paard daar geen zin in te hebben. Hoe lief de amazone haar paard in woord en gebaar ook toesprak, hij bleef weigeren. De begeleidster bracht na enige tijd verlossing door het paard aan de hand langs de plas te leiden …

Daarna konden de dames in alle rust hun weg door het herfstbos vervolgen. Bij een van de vele oude beuken hielden ze in de verte even halt voor wat een privé-fotosessie leek te zijn …

Ik kan me voorstellen dat je als paard even raar staat te kijken wanneer zo’n weerspiegeling ineens in je blikveld verschijnt. Sterker nog: zelf heb ik in het verleden al vaker voor deze plas gestaan om er foto’s van te maken. Daarna heb ik net als het paard tot dusver elke keer gekozen voor de omweg rond de plas …

31 gedachten over “Paard met spiegelangst

  1. Waarom het paard niet door de plas wilde is mij ook onbekend maar je had weer wat moois meegemaakt om te delen met mij en je lezers. En je foto’s waren ook supermooi en vooral dan zeker de laatste. En als ik een plas ziet zal ik er ook omheen lopen. Want je weet inderdaad nooit of het diep of ondiep zal wezen.

    Geliked door 1 persoon

Reacties zijn gesloten.