Maandelijks archief: oktober 2022

Glimmertjes in het bos

Geplaatst op door

Wat ik zelf ook altijd een mooie paddenstoel vind, is de porseleinzwam met zijn glimmende hoed. Rond meerdere stammen van de oude beuken bij Heidehuizen heb ik er onlangs tamelijk veel zien staan. ‘Soort zoekt soort’ hoor je el eens, zo is het de porseleinzwammen in ieder geval wel, want ze klitten graag in een groepje bij elkaar, zoals op de foto hieronder …


Zo vond ik ze niet op hun mooist, daarom heb ik net zo lang – diep voorover gebogen – staan draaien, zoeken en kijken om de juiste uitsnede te vinden. Dit is ‘m geworden met dank aan het volledig kantelbare schermpje van mijn camera. Kijk eens hoe gaaf ze nog zijn, en er kleeft nog geen vliegje op vast …

Torenvalk gaat op jacht

Geplaatst op door

Op één van de vele mooie oktoberdagen zag ik een torenvalk zitten op het platform van de windmotor in de Jan Durkspolder. Rustig liet ik mijn auto uitrollen tot vlak bij de windmotor …


Het valkje gaf me net genoeg tijd om een overzichtsfoto en twee ingezoomde foto’s te maken. Daarna vond hij het welletjes en steeg hij op om op jacht te gaan. Even kon ik hem nog volgen, daarna was het gedaan, want ik stond nogal in de weg op de smalle weg …

Toch nog te vroeg

Geplaatst op door

Woensdagmiddag bedacht ik me dat het een mooie dag was om wat kleurige herfstfoto’s te maken in de Ecokathedraal bij Mildam. Ik was er helemaal klaar voor …

Maar de Ecokathedraal was er duidelijk nog niet klaar voor. Waar de herfstkleuren normaal gesproken het mooist zijn, overheerste nu nog vooral fris groen blad boven en tussen de gestapelde bouwwerken. Nee, de herfsttinten liet ook hier nog even op zich wachten. Eigenlijk lieten alleen wat zwammen op de resterende delen van een ooit gevelde boom iets van de nakende herfst zien …

Of het daarmee een mislukte missie was …?

Nee geenszins, want ik ben ditmaal weer tot de bekende ‘Rustplaats’ gekomen, en dat was me al een paar keer niet gelukt. Nadat ik mijn benen op Louis le Roys’ oude stekje even tot rust had laten komen, ben ik via een wat andere route weer naar voren gelopen.

Voor de herfstkleuren zal ik volgende week nog een keer terug moeten. Maar wees gerust, dat is geen straf …

Hoezo ‘vliegenzwam’ …?

Geplaatst op door

De vliegenzwam is in 2022 de ‘Paddenstoel van het jaar’. Het is wel zo ongeveer de meest opvallende paddenstoel van ons land. Het beeld van ‘op een grote paddenstoel, rood met witte stippen …’ is bij de meesten van ons al vroeg ingeprent. Die kabouter heb ik er zelf overigens nog nooit op zien zitten. Maar wat erger is, ik heb er ook nog nooit een vlieg op zien zitten. Ik vraag me dan ook serieus af, hoe iemand op het idee is gekomen om het een ‘vliegenzwam‘ te noemen …


Nee, dan de grote stinkzwam, dat is pas echt een vliegenzwam …

Reeën en Friese paarden

Geplaatst op door

Nadat ik maandag rond het middaguur letterlijk en figuurlijk lekker was uitgewaaid bij de Leijen, ben ik nog even naar de Jan Durkspolder gereden. Daar zag ik voor het eerst sinds lange tijd weer eens een sprong reeën …


Vorig jaar zag ik zeker maandelijks wel ergens een aantal reeën lopen. Dat was dit jaar een stuk minder. Nu de maïs weer van het land is, laten de reeën zich weer wat gemakkelijker zien in weilanden en akkers …


En dan nog even dit …

Gisteravond kreeg ik via Twitter van een entomoloog een reactie op mijn vraag wat voor klein beestje er op de heidelibel zat, die ik hier dinsdag liet zien. Het blijkt te gaan om een halmvlieg (Chloropidae) …

Even lekker uitwaaien

Geplaatst op door

Maandag ben ik aan het eind van de ochtend in de auto gestapt voor een ritje naar het paviljoen aan de oostkant van de Leijen om daar even uit te waaien …


Ik liet de ingang naar het strandje even links liggen, ik nam het paadje naar rechts. Daar passeerde ik eerst de otters die nog steeds op hun boomstam lagen, daarna kwam mijn doel inzicht …

Vanaf het uitkijkplatform (Google Maps) had ik even later mooi zicht op het noordelijk deel van de Leijen. Er trok net een buitje over het meer. Het water werd opgezweept door de wind, witte schuimkoppen kwamen op de golven tevoorschijn …

Al snel kwam er vanaf de kant van het paviljoen een surfer in beeld. Zo snel als hij in beeld kwam, zo snel was hij even later ook weer verdwenen aan de andere kant van het meer …

Het was een bijzonder ervaring om op 24 oktober zo lekker te kunnen uitwaaien. De temperatuur lag hier op dat tijdstip rond de 16°C. En het lijkt de komende dagen nog wat warmer te worden …


Climate change is here …

Heidelibel met ’n verrassing

Geplaatst op door

Na mijn rondgang door de parktuin van Huize Olterterp heb ik via landelijke wegen een ritje gemaakt naar de Alde Ie. Dat is voor auto’s een doodlopend weggetje waar aan het eind een oud en verweerd bankje staat (Google Maps). Terwijl ik ging zitten om me in de zon te nestelen, zag ik een libel wegvliegen …


Zoals veel libellen gewoon zijn om steeds op het zelfde plekje terug te keren, was dat met deze heidelibel gelukkig ook het geval. En elke keer gaf hij mij de kans om een paar foto’s te maken …

Zo ging dat een tijdje door. We hadden het best gezellig samen. Pas toen ik later op de middag de foto’s op de pc bekeek, zag ik dat de libel tussendoor kennelijk een cadeautje voor me had meegenomen. Er leek een heel klein beestje op de linkervleugel van de libel te zitten. Maar eh … wat is het eigenlijk? Kan het een bijna microscopisch kleine cicade zijn …?

Afijn, kijk maar even. Door erop te klikken kun je de foto vergroten tot 1920×1200 pixels …