Vuurtoren TE KOOP

We staan aan het eind van het Smidspaed op de strekdam langs de Peazemerlânnen (OpenStreetMap). Ruim 5 km verderop ligt het meeste oostelijk Friese Waddeneiland Schiermonnikoog …

Schiermonnikoog heeft maar liefst twee vuurtorens. In het westen staat de rode Noordertoren. Een kilometer ten zuidoosten daarvan staat de witte Zuidertoren. Beide torens werden in 1853-1854 gebouwd. Alleen de rode vuurtoren is nog in functie. Deze toren wordt 24 uur per dag bemand …

Rond 1854 hadden de meeste vuurtorens nog geen ronddraaiend licht. De schepen op zee konden hierdoor hun positie niet nauwkeurig bepalen. Om deze reden werd er op Schiermonnikoog een tweede vuurtoren gebouwd. De schepen konden in die tijd met twee vuurtorens veel beter navigeren, zodat ze langs gevaarlijke ondiepten geleid konden worden …

In 1910 werd de witte vuurtoren overbodig, omdat er toen een ronddraaiend lichttoestel geïnstalleerd werd op de rode vuurtoren. Gelukkig werd de overbodige vuurtoren niet afgebroken. Vanaf 1950 tot 1992 kreeg de vuurtoren de functie van een watertoren. De witte vuurtoren kwam in 2018 in handen van de Stichting Behoud Zuidertoren. Deze stichting heeft de vuurtoren helemaal opgeknapt.

Op dit moment staat de witte vuurtoren TE KOOP. Voor een slordige € 750.000 maak je kans …

Palen dwars op de strekdam

We naderen het eind van het Smidspaed over de strekdam in de Waddenzee bij Peazens-Moddergat. Daar reikt rechts een palenrij naar het oosten de Waddenzee in …

Achter deze dubbele palenrij, een zogenaamde rijsdam, wordt onder invloed van eb en vloed voortdurend sediment aangevoerd, waardoor het buitendijkse kweldergebied van de Peazemerlânnen heel langzaam blijven groeien. Het is deze dynamiek die het Waddengebied zo boeiend maakt …

’t Wad – water en lucht

Even een ruime blik over het Wad vanaf het Smidspaed (Open StreetMap) langs de Peazemerlânnen …

Bijna alleen water en lucht, met alleen hier en daar een streepje zand van de Engelsmanplaat en Het Rif (OpenstreetMap) en wat kleur van een boei in de verte …

Een tureluur in de zeeklei

We hadden ongeveer een derde deel van de strekdam langs de Peazemerlânnen afgelegd (OpenStreetMap), toen ik even omkeek naar de zeedijk. We bevonden ons intussen ter hoogte van de laatste paaltjes van mijn geliefde palenrij een stukje verderop bij Peazens-Moddergat …

Jetske zag op dat moment een tureluur staan. De vogel had daar een perfecte schutkleur, zodat ik eerst even goed moest zoeken. Hij leek helemaal in de zeeklei op te gaan …

Toch wel nat op ’t Wad

Het zag er wel erg droog uit op de foto’s van gisteren, maar zoals ik in de reacties hier en daar al schreef, in werkelijkheid viel het reuze mee. Het was vooral een kwestie van beeldkeuze …

De foto’s van gisteren had ik gemaakt vanaf het eerste deel van de dam langs de Peazemerlânnen, de westelijke poot van het Smidspaed. Hier wordt stilletjes nog altijd nieuw land aangewonnen, daardoor ligt het wat hoger. Vermoedelijk komt dat deel alleen nog onder water te staan bij springtij. Verderop langs de dam nam de nattigheid flink toe …

Een kleine wadloper

Als een volleerde wadloper was een tureluur bezig om zijn kostje bij elkaar te scharrelen op het Wad bij Peazens-Moddergat …

Toen de wind was gaan liggen

Vorige week hadden fotomaatje Jetske en ik afgesproken om zo mogelijk gisteren naar het Wad te gaan. Omdat er de hele week een koude noordoostelijke wind stond, leek het me echter beter om het frisse Wad nog maar even uit stellen. Daarom besloten we donderdagavond om naar het Fochteloërveen te gaan. Toen vrijdagochtend de wind was gaan liggen, besloten we echter toch maar naar het Wad te gaan. Ja, wij kunnen dat. En dus begonnen we ons uitstapje gistermorgen even na elven bij het zeemijn-monument ten oosten van Peazens-Moddergat (OpenStreetMap)

Bij aankomst zagen we niet ver het monument een dood schaap liggen. Zodra we uitstapten, begon het dier echter met zijn poten te bewegen. “Kijk nou,” zei Jetske, “hij leeft nog.” Hij was waarschijnlijk omgerold op de dijk, waarna hij hulpeloos op zijn rug was blijven liggen. Samen hebben we hem weer op zijn pootjes gezet, waarna hij binnen de kortste keren weer op de kruin van de dijk stond …

Daarna begonnen we aan ons tochtje naar het Wad. Whilly had het even moeilijk met één van de vee-roosters, maar op de klim naar de kruin van de dijk lieten we Jetske ruim achter ons. Genietend van het eerste uitzicht over het Wad, werd ik meteen de zilte geur gewaar, toen ik daar op Jetske wachtte …

Gezellig pratend, wijzend en fotograferen begonnen we aan de ca. 1,5 km lange strekdam langs de Peazemerlânnen. Op de kop van de dam (OpenStreetMap) hebben we bijna aan het eind van de wereld onze broodjes gegeten. Het was heerlijk! En alsof het zo was afgesproken, stak er een noordelijk windje op, toen we aan de terugweg begonnen …

Moe, maar voldaan, zit ik nu enkele honderden foto’s te sorteren. De komende tijd zal ik daar het e.e.a. van laten zien. Om ook tijd en energie te houden voor natuur, landschap en het mooie actuele weer, zal ik dat zonder al teveel tekst doen. Ik geniet van het mooie weer en ik wil van alles, maar om op de been te blijven moet ik hier en daar keuzes maken …

Mooi weekend allemaal!