In De Deelen broeden elk jaar vele honderden ganzen. Na de broedtijd waggelen de ganzen met hun jonge kroost bij voorkeur over de omringende weilanden en akkers om zich te voeden met het eiwitrijke gras en jonge maïsplantjes. Om dat te voorkomen werd er in voorgaande jaren in het voorjaar tijdelijk een afrastering rond een deel van het natuurgebied gezet, zodat de ganzen hun kostje in De Deelen bijeen moesten scharrelen …

Omdat dit onvoldoende resultaat opleverde, zijn in het afgelopen voorjaar zoveel mogelijk ganzeneieren stuk geprikt, zodat de aanwas van de ganzenpopulatie tot staan wordt gebracht. Over de resultaten van deze actie heb ik nog niets gelezen, maar tijdens mijn fotokuier van maandagmiddag heb ik er geen gans gezien. Intussen lijkt zich echter wel een ander probleem aan te dienen in De Deelen …

De afgelopen jaren is het regelmatig voorgekomen, dat ik tijdens een kuier in het gebied een konijntje op mijn pad aantrof, nu eens een bruin getint exemplaar, dan weer een zwarte …

Zoveel als maandagmiddag heb ik er echter niet eerder gezien, volgens mij zaten er meer konijnen dan ganzen in De Deelen, want ganzen heb ik er niet gezien maandag …

Wel trof ik op de terugweg naast het pas in een bosachtig gedeelte een drietal eieren aan. Het zouden ganzeneieren kunnen zijn, geprikt zijn ze in elk geval niet …

Ik vervolgde mijn weg terug naar de auto over het vlonderpad dat door het moerassige rietland loopt …

Bij de parkeerplaats lag een zwart konijntje in de beschutting van een rietkraag lekker te zonnen …

Helemaal aan het eind van mijn wandeling zat nog een konijntje onder de picknicktafel. Omdat ik mijn zinnen erop had gezet om daar even te rusten voordat ik huiswaarts zou keren, moest hij zijn heil even elders zoeken …

Terwijl ik aan de oever van het petgat wat zat te mijmeren aan de picknicktafel, heb ik eens even geteld hoeveel konijnen ik had gezien. Ik ben uitgekomen op negen stuks … het is bij de wilde konijnen af …