Voorbij ‘De Blauwe’

Na de passage van de palenrij in het water, werd het tijd om langzamerhand de terugvaart te aanvaarden. Jetske zette koers in de richting van Giethoorn. Voor die palen gaf Jetske in een reactie gisteravond de volgende verklaring: “De palen zijn volgens mij het restant van een beschoeiing van een eiland wat steeds verder afkalft. Men is bezig met een project om een van de eilandjes te redden van de ondergang. Zie onderstaande site …”

https://www.rtvoost.nl/nieuws/2261823/vooroever-moet-eilandje-beulake-redden-van-de-ondergang

Tot nu toe heb ik alleen zeilboten en suppers op de Beulakerwijde laten zien. Maar daar tussendoor voer ook af en toe nog wel eens wat anders, zoals het bootje met buitenboordmotor verderop …

We haalden ook dit in bedaard tempo varende motorschip ‘De Blauwe’ in. Ik vind het een mooi schip en heb geprobeerd er wat over te vinden op internet, maar dat was tevergeefs …

Last, but not least kwamen we dit onstuimige viertal tegen, dat met een veel te hoge snelheid over de Beulakerwijde stuiterde. Dat hoeft voor mij dan weer niet …

Na dat laatste motorische geweld voeren we de rust in, toen we even laten de Beulakerwijde verlieten om via de kortste weg terug te varen naar het punt van vertrek …

– wordt nog één keer vervolgd

Een gevaarlijke palenrij

Waar en aan welke kant van de Beulakerwijde we op dat moment voeren, weet ik niet, maar op een bepaald moment kwamen we langs een gebogen palenrij in het water. Het was een wonderlijk gezicht, omdat sommige van die palen opnieuw tot leven waren gekomen met een mooie groene kroon …

Toen ik dacht dat we er voorbij waren, doemden er een stuk verderop nog een aantal koppen van palen op uit het water. Daar wil je met je polyester sloep of zeilboot niet tegenaan varen, lijkt me …

Op een paar van de palen stonden meeuwen, die er bij onze nadering al snel vandoor gingen. De aalscholver die op de verste paal stond, bleef wat langer staan, maar ook hij ging er uiteindelijk hardlopend vandaar …

– wordt vervolgd

Een purperreiger en wat suppers

Genietend van de rust en de ruimte rondom, voeren we over de Beulakerwijde. In de verte lag een zeiljacht voor anker, verder was de plas bijna leeg. Ik hoefde er niet veel voor te doen om daar een gevoel van vrijheid te krijgen …

Dat zal vast ook het gevoel geweest zijn een paar suppers* – eerst een vrouw en heel stuk daarachter de man – die de andere kant op peddelden. Zij was er lekker bij gaan zitten, hij stond fier op zijn supboard …

Een purperreiger kruiste onze vaart hoog in de lucht. Dat was een welkome passant waar ik erg blij van werd, want ik had al vijf jaar geen purperreiger meer gezien ….

Het suppen* lijkt populair te zijn, want niet veel later kwamen we deze man tegen, die een rondvaart over het meer leek te maken met zijn (klein)kinderen op een supboard …

Terwijl ik al flierefluitend en fotograferend om me heen keek, hield de schipper haar aandacht bij het werk. Een stukje verderop toonde ze haar lokale kennis, door me op een gevaarlijk plekje op de Beulakerwijde te wijzen …

– wordt vervolgd

* Suppen staat voor Stand-Up-Paddle. Op een supboard (soort surfboard) sta je rechtop en met een lange peddel beweeg je jezelf voort over het water.

Zeilboten op de Beulakerwijde

Het was vlak voor de vakantietijd nog lekker rustig op de Beulakerwijde tijdens onze vaartocht. Ik heb er niet veel meer dan zes of zeven zeilboten op het water gezien. Zo was er dit exemplaar dat een stuk verderop met gebolde spinnaker in tegengestelde richting voer …

Ook de onderstaande zeilboot kruiste ons pad. Ik ben niet opgegroeid op of rond het water, en van zeilen heb ik geen verstand, maar kijkend naar het zeilteken denk ik, dat dit een valk is. De valk is een middelgrote open zeilboot. Het is een tweemans wedstrijdboot die van origine gebouwd werd van hechthout met een vaste kiel. Een latere uitvoering in polyester is populair voor recreatie en zeillessen …

Het zeiljacht op de foto’s hieronder was één van de mooiste zeilboten die we die dag gezien hebben. Achtergrondinformatie heb ik er niet over, ik vind het gewoon een mooi zeiljacht …

Wat kleiner en eenvoudiger, maar minstens zo mooi is de zeilpunter, waarmee ik dit hoofdstuk afsluit. De zeilpunter of Gieterse punter is een uniek type boot dat veel wordt gebruikt in en rond de wateren bij Giethoorn. Het is een oud traditioneel vaartuig dat al eeuwenlang wordt gebruikt in de regio …

– wordt vervolgd

Een boot vol verrekijkers

Terwijl we in de zacht op en neer dobberende boot op de Beulakerwijde lagen te fotograferen, hield pa zwaan voortdurend een argwanend oogje in het zeil. Zodra de boot iets te ver afdreef, hief hij zijn kop sissend dreigend op. Hij leek het prima te vinden dat we na enige tijd vertrokken …

Het visdiefje leek minder moeite met onze aanwezigheid te hebben, maar ook hij keek voortdurend attent om zich heen. Ook een boot die op dat moment achter ons langs voer, leek zijn aandacht te hebben …

Er voer een boot vol verrekijkers achter ons langs. Het was de fluisterstille rondvaartboot ‘Zwarte Stern’ van Natuurmonumenten. Van april t/m oktober kun je met één van de excursieboten vanaf de steiger bij het Bezoekerscentrum De Wieden in Sint Jansklooster een rondvaart door de Wieden maken met een boswachter of natuurgids ….

Intussen zag ik een stuk verderop een mooie originele zeilpunter tussen de rietkragen verdwijnen. Het was tot dat moment uitzonderlijk stil geweest, nu verschenen er langzaam wat meer boten op het water …

Terwijl wij op zoek gingen naar een plekje om nog even wat te eten en te drinken, passeerden we een voor anker liggend houten zeiljacht. Ook mooi …

– wordt vervolgd

Zwanen en lege nestvlotjes

We lieten de stuw achter ons en voeren de Beulakerwijde op. Jetske zette koers in de richting van het Bezoekerscentrum de Wieden bij Sint Jansklooster …

In de verte voer een mooie authentieke zeilboot over de Beulakerwijde. Korte tijd later leek het een rietzeiler te zijn geworden …

Vlak voordat wij ons doel bereikten, voeren we langs een zwanenfamilie. Op respectabele afstand zagen we hoe pa en ma samen met hun kroost aan de maaltijd zaten. De spetters vlogen er zo nu en dan vanaf …

Een prachtig gezicht, maar nog net niet waar we voor gekomen waren. We hoopten er iets verderop nog zwarte sterns met hun jongen te kunnen zien. De nestvlotjes lagen er echter leeg en verlaten bij. Een mooie reportage zoals we die hier vorig jaar konden maken, zat er nu dus niet in. Maar ja, toen waren we hier ook twee weken eerder …

Een visdiefje leek toezicht te houden op het verlaten broedgebied van de zwarte sterns. Wij besloten ons terug te trekken en een nieuwe koers uit te zetten …

– wordt vervolgd

Echt offline

Mijn ‘dagje offline’ werd gisteren echt van vroeg tot laat een volle dag offline. Dat overkomt me niet zo vaak, maar het is me prima bevallen. Nadat ik rond half tien ’s ochtends in de auto was gestapt, staken mijn fotomaatje en ik een uurtje laten in Giethoorn van wal in een punter met buitenboordmotor om een vaartochtje door de Wieden te maken …

Jetske – die de grachten, vaarten en plassen in de omgeving bijna kent als haar broekzak – maakte er weer een mooie tocht van. Door smalle vaarten, omgeven door bomen of rietland, zetten we via Dwarsgracht en Jonen koers naar de Beulakerwijde. Daar ontdekten we, dat we helaas te laat waren om de jonge zwarte sterns nog te kunnen zien. De nestvlotjes lagen er kaal en verlaten bij …

Al met al werd het een prachtige dag in de Wieden. Het was er heerlijk met een verkoelend windje over het water. Het ging mis, toen ik bij terugkomst in de hitte weer vaste wal onder mijn voeten had. Ik had nog geen 10 meter over een verharde weg gelopen, toen alle kracht in één keer uit mijn benen vloeide. Jetske zag het gebeuren en moest me naar de auto helpen …

Na een paar bakjes koffie en wat water keerde de kracht bij Jetske in de tuin weer voldoende terug om naar huis te kunnen rijden. Dat doet hitte dus met MS. En dat is toch schrikken na de vlotte kuier van woensdag met Ria in de Ecokathedraal. Afijn, vandaag blijf ik lekker thuis. Passen jullie ook wat op jezelf?