Bijna weekend, tijd voor een kleine gezondheidsupdate. Om maar met de deur in huis te vallen, ik ben nog steeds enigszins vleugellam …
De ergste pijn ben ik overdag wel de baas, maar ’s nachts is het nog knap lastig. Dat resulteert in wat al te korte nachten, maar het belangrijkste is dat ik heel voorzichtig weer wat mobieler word. Gewapend met stok kan ik weer voorzichtig van voor naar achter in de tuin en terug. Het gaat nog niet snel en ver kom ik ook nog niet, maar het begin is er weer …
Om te onderzoeken wat er nu precies speelt, ben ik intussen door de huisarts doorverwezen naar de neuroloog. Begin oktober wordt er MRI-scan gemaakt van de onderrug, daarna hoop ik meer te weten. Omdat ik met opnieuw een nazomertje in het vooruitzicht hoopvol gestemd blijf, sluit ik dit logje af met een foto van het hart van een van de zonnebloemen in de wachtkamer van de afd. neurologie …
Afanja's Weblog 