Het was al enige tijd geleden dat er een fotogenieke mist over het landschap hing op een dag, dat ik een goede dag had. Gisteren was het zover. Omdat Aafje een kleine oogoperatie* moest ondergaan, had ik als chauffeur van dienst de tijd niet aan mezelf, maar ik heb er wel van genoten …
Ik besloot het mezelf niet moeilijk te maken, daarom reed ik even naar it Krûme Gat bij het gemaal tussen Smalle Ee en de Veenhoop. Daar zijn in ieder geval verschillende mooi ‘weglopende lijnen’. Daar begon ik dan ook mee, nadat ik de auto had geparkeerd. Rondom was gekwaak en gefluit van eenden te horen. Er was op dat moment echter maar eentje die zich liet zien. Laat dat nou net een nonnetje in de mist zijn. Mijn dag was meteen al goed …
* De operatie was keurig verlopen aldus de behandelend arts. Vanmorgen had de patiënt last van ‘flikkeringen in het geopereerde oog’. Een telefoontje naar het ziekenhuis leerde, dat dit er vaak bij hoort en dat het na verloop van tijd (…) weer zal verdwijnen. Daar gaan we dan eerst maar van uit.
Halverwege een ritje naar de Veenhoop en terug heb ik de iLark even in de schaduw gezet bij het Noordergemaal (Google Maps). Bij een eerdere rit had hij in de zon gestaan, waarna de batterij-indicator op het dashboard op slechts één streepje bleef staan, toen ik hem opnieuw startte. Nadat ik een paar minuten onderweg was, kwam de juiste stand wel terug, maar het duidt wel op een vorm van temperatuurgevoeligheid zoals ik die zelf ook heb, lijkt me …
Zelf ging ik aan de andere kant van de weg bij de picknicktafel zitten. Het was in de week voordat de echte hitte hier losbarstte. De wind zat op dat moment nog in noordoosthoek, een verkoelend briesje zorgde ervoor dat het in de zon en aan het water goed toeven was …
Na enige tijd werd mijn aandacht getrokken door een visdiefje dat naarstig op jacht was naar een lekker visje. Omdat de beloning uitbleef, droop hij op zeker moment af om op zoek te gaan naar een beter visstekje …
Nadat ik een halfuurtje bij de kapper op de stoel had gezeten, ben ik vandaag twee weken geleden tegen het eind van de middag nog even naar It Krûme Gat (Google Maps) en de Bonnebuskepetten aan de Bûtendiken bij De Veenhoop gereden om nog even een kort fotokuiertje te maken …
Donkere wolken pakten zich in het noorden en westen samen, maar volgens de buienradar zou het nod wel even droog blijven. Nadat ik het autoraam naar beneden had laten suizen, vlogen er in de verte een paar ganzen op, die koers zetten in de richting van de Jan Durkspolder …
Terwijl ik de foto’s van de wegvliegende ganzen maakte, kwam er links van me ineens een blauwe reiger het beeld in stappen. Hij maakte een hongerige indruk, terwijl hij langs de waterkant sloop. Hij was zozeer geconcentreerd, dat hij mijn aanwezigheid een tiental meter verderop kennelijk niet opmerkte …
Omdat hij op een plekje zat waar ik hem niet meer scherp in beeld kon krijgen, richtte ik mijn camera even op de kolganzen die een stukje verderop achter hem zaten. Het duurde niet lang, voordat de reiger opnieuw langs de waterkant voorbij kwam stappen …
Dat betekende nog niet dat de ganzen nu het rijk voor zich hadden, want vrijwel meteen werd de blauwe reiger afgelost door een grote zilverreiger. Dat heb ik verder niet afgewacht, het werd nu toch echt tijd voor dat kuiertje …