Nadat ik aan het eind van het pad in het vorige logje de klim omhoog had gemaakt, stond ik bij de grote tempel op het hoogste punt in het voorste deel van de Ecokathedraal. Naast de tempel heb ik even een kleine pauze genomen …

Bij zonnig weer vind ik dit altijd een mooi plekje om even te gaan zitten en te luisteren naar de vogels. Nadat ik mijn dorst had gelest, was het tijd om weer verder te gaan. Aan de andere kant van de heuvel nam ik de trap naar beneden …

Korte tijd later kwam ik uit op ‘het plein met de pilaren’. Niet eerder had ik daar zo’n bijzondere ordening gezien. Een drietal pilaren was omringd door een cirkel van voornamelijk trottoirbanden …

Nog even een snelle blik op één van de tempels die vanaf hier op de achtergrond in het groen te zien was …

Het achterste deel van de Ecokathedraal zou ik niet halen, dat was intussen wel duidelijk. Desondanks besloot ik nog een stukje verder te gaan. Daarbij kwam ik op onbekend terrein terecht …

• morgen nog één keer wat meer …