Bomijs in het bos

Van de harde rechte lijnen en scherpe hoeken van het zwarte ijs gaan over naar een deel van de plas waar bellen en bubbels te zien zijn. Aan de wit uitgeslagen delen kun je zien dat dit uiterst onbetrouwbaar ijs is. Dit is het zogenaamde ‘bomijs’


De witte delen drijven niet op het water zoals het mooie zwarte ijs elders op de plas wel doet. Dit ijs wordt gedragen door de walkant en de luchtbellen die eronder zitten. Het water dat er oorspronkelijk onder zat, is waarschijnlijk de bosbodem in gezogen. Daardoor heeft dit ijs in feite helemaal geen draagkracht. Zodra je erop stapt, hoor je ‘krak’ en heb je een wak …

Op een koude camperplaats

Vanaf de Jan Durkspolder heb ik een kleine omweg gemaakt om nog even een kijkje te nemen bij It Wiid in Earnewâld (Google Maps). Daar heb ik de auto even op één van de koude camperplaatsen gezet om wat foto’s te maken …


Er lag een prachtige ijsvloer van ‘zwart ijs’ zoals we dat hier wel noemen. Zo’n ijsvloer ontstaat in een windstille nacht en kan daarna uitgroeien tot een prachtige laag goed schaatsbaar ijs. Schaatsers had ik daar zeker niet verwacht, en die waren er gelukkig ook niet, daarvoor is It Wiid te diep. Hier kan eigenlijk alleen geschaatst worden in èchte winters, waarin op deze prachtige ijsvlakte de natuurijsklassieker ‘De 100 fan Earnewâld’ georganiseerd kan worden. De laatste keer gebeurde dat op 13 februari 2012. Dit jaar zal dat niet meer lukken, en daar zijn de eenden waarschijnlijk wel blij mee. Maar de winter is nog niet voorbij …