Mooie macro bij deze tekst gekozen Jan.
Het is inderdaad een hele rare onwerkelijke tijd.
Soms lijkt wel of we in oorlog zijn, met al die toestanden rond dit virus
Mooi beeld en passend bij je gevoel op dit moment.
Zo op het eerste oog lijkt het een twijfelachtig houvast, maar voor dit pluisje is het op dit moment genoeg. Totdat het volgende zuchtje wind komt en het pluisje wordt meegevoerd. Ook dan dan krijgt het een nieuw houvast. Om uiteindelijk een plekje te krijgen op de grond waar het hopelijk stevig kan gaan wortelen.
Dankjewel, fotomaatje, je voelt het allemaal weer knap aan. En je weet het als altijd ook weer mooi te verwoorden. Ook voor jullie natuurlijk alle goeds in dit opzicht.
Fijne zondag!
Houvast zoeken is nodig maar het vinden is moeilijk. Moest gisteren naar de dermatoloog en dan kom je daar met een masker op en die vrouw ook, maar haar gezien? Nee ik weet niet hoe ze eruit ziet en mij zal ze niet herkend hebben van mijn identiteitskaart, lijk er niet meer op, draag geen bril meer en mijn haar is 5 x zolang 🤣. Onwerkelijk. Veilig voelt het allemaal niet…
In een dergelijke situatie ben ik hier nog niet geweest. Wat ik er op tv van gezien heb, maakt dat het leven opnieuw een stukje onpersoonlijker dreigt te worden. Ik kan me de tijd nog herinneren, dat alleen geboefte gemaskerd over straat ging … 😉
Jan wat heb je dit mooi vorm gegeven, dat is precies hoe veel mensen zich voelen.
Het is een rare gedachte dat het nooit meer het zelfde zal worden.
En ik ben het zat om steeds maar bij de kwetsbare mensen te behoren daar wil ik helemaal niet aandenken.
Thuis word ik er voortdurend aan herinnerd 24 uur per dag hoor ik de zuurstof pruttelen de klok hard tikken.
Verder is stil heel stil en dat zal voor veel mensen zo zijn.
Maar dan doe ik de keukendeur open en hoor ik de vogels zie de druppels op het groen en soms komt de zon er door.
Dan denk ik wat zijn we toch rijk dat we dit mogen hebben.
Aan die rijkdom in en rond huis moeten we ons maar zien vast te houden, Erica.
Zelfs ik hoor als jonge zestiger met MS intussen tot de risicogroepen. Zo lang ik nog mobiel ben, weiger ik me volledig te laten opsluiten. Zodra mijn been weer wat wil meewerken, probeer ik met inachtneming van de regels volgende week bij beter weer toch de natuur wel weer even op te zoeken.
De twijfel overwint hier steeds meer op het houvast. De nieuwsberichten ontnemen me de moed, er zijn de voortdurend tegenstrijdige berichten, ik mis zoveel en zo hard, de toekomst lijkt één grote pot onzekerheid, ik mis het ‘gewone’ leven, als vanouds, maar begrijp nu beter dat wij hier echt wel in een luxe situatie mochten leven, zonder oorlog, zonder voedseltekort, zonder grote angst.
Als een pluisje in de wind, zo kun je je voelen in deze onzekere tijd.
Het lijkt wel een tweelingpluis, een koppeltje dat elkaar stevig vasthoudt.
Ach ja, Jan, we moeten er maar wat van maken.
Ik hoop echt dat je been wat opknapt.
Hartelijke groeten, Zem.
Dat koppeltje had ik er ook in gezien, Zem 🙂
Mijn enkel is intussen weer aardig opgeknapt. De ontsteking op mijn onderbeen wil nog niet echt afzakken, maar dat zal zijn tijd moeten hebben, neem ik aan.
Groeten en maak er een mooi weekend van.
Ik kom ook heel weinig naar buiten. Ik ben al paar weken niet naar buiten geweest. Toch vermijden. Ik ga proberen volgende week te doen. Hele kleine wandeling maken. Ik ben zo bang. Veel mensen uit de buurt. Pluizig paardenbloem zie je heel goed op de foto. Het is onzekere tijden. Toch komen met versoepeling. Ik vind allemaal te snel…….
prachtig gemaakt Jan
LikeGeliked door 1 persoon
Mooi beeld en metafoor…
LikeGeliked door 1 persoon
Mooie macro bij deze tekst gekozen Jan.
Het is inderdaad een hele rare onwerkelijke tijd.
Soms lijkt wel of we in oorlog zijn, met al die toestanden rond dit virus
LikeGeliked door 1 persoon
Mooi beeld en passend bij je gevoel op dit moment.
Zo op het eerste oog lijkt het een twijfelachtig houvast, maar voor dit pluisje is het op dit moment genoeg. Totdat het volgende zuchtje wind komt en het pluisje wordt meegevoerd. Ook dan dan krijgt het een nieuw houvast. Om uiteindelijk een plekje te krijgen op de grond waar het hopelijk stevig kan gaan wortelen.
En dat wens ik jou en ons allen toe.
LikeGeliked door 1 persoon
Dankjewel, fotomaatje, je voelt het allemaal weer knap aan. En je weet het als altijd ook weer mooi te verwoorden. Ook voor jullie natuurlijk alle goeds in dit opzicht.
Fijne zondag!
LikeGeliked door 1 persoon
Ik bid mee… 🙏 🤗
LikeGeliked door 1 persoon
Dat is lief van je, dankjewel. 😉
LikeLike
Zo mooi deze tweeling.. ❤️
LikeGeliked door 1 persoon
Wow! Wat is deze foto mooi!
X
LikeGeliked door 1 persoon
Fragile, and beautifully delicate!
LikeGeliked door 1 persoon
Thank you, Peter, and thanks for visiting.
LikeLike
Houvast zoeken is nodig maar het vinden is moeilijk. Moest gisteren naar de dermatoloog en dan kom je daar met een masker op en die vrouw ook, maar haar gezien? Nee ik weet niet hoe ze eruit ziet en mij zal ze niet herkend hebben van mijn identiteitskaart, lijk er niet meer op, draag geen bril meer en mijn haar is 5 x zolang 🤣. Onwerkelijk. Veilig voelt het allemaal niet…
LikeGeliked door 1 persoon
In een dergelijke situatie ben ik hier nog niet geweest. Wat ik er op tv van gezien heb, maakt dat het leven opnieuw een stukje onpersoonlijker dreigt te worden. Ik kan me de tijd nog herinneren, dat alleen geboefte gemaskerd over straat ging … 😉
LikeLike
Schitterend gefotografeerd
LikeGeliked door 1 persoon
Dankjewel.
LikeLike
Rare tijden zijn het en de Duitsers komen alweer… ik zag de eerste helmpjes alweer fietsen
LikeGeliked door 1 persoon
Ik bid dat de wind blijft liggen. 🙄
LikeGeliked door 1 persoon
Dat zou in dit geval wel heel fijn zijn. 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Als het zou helpen…☻
LikeGeliked door 1 persoon
Het consumentenvertrouwen is inmiddels tot een historisch dieptepunt gedaald. Onzekerheid alom dus. Mooi die pluisjes als een treffende symboliek
LikeGeliked door 1 persoon
Die twijfelachtigheid heb je schitterend in beeld gebracht. Het is vooral die broosheid…
LikeGeliked door 1 persoon
Dat was precies de bedoeling. Eén zuchtje wind en alles is weer anders.
LikeGeliked door 1 persoon
Inderdaad, het is hier niet veel beter !
We moeten afwachten …
LikeGeliked door 1 persoon
Neerlands hoop in bange dagen…
LikeGeliked door 1 persoon
een mooi logje Jan…
niets lijkt nog zeker en dat bezorgt ons angsten…
en onduidelijke communicatie van onze overheid draagt daartoe bij
prettige dag
LikeGeliked door 1 persoon
Vooral dat laatste, ik heb het idee dat ze wat meer gaan zwabberen de laatste tijd.
Jij ook een fijne dag verder.
LikeLike
Deze corona tijden geven steeds minder houvast. Niets wordt duidelijk, integendeel.
Mooie foto hierbij.
LikeGeliked door 1 persoon
Jan wat heb je dit mooi vorm gegeven, dat is precies hoe veel mensen zich voelen.
Het is een rare gedachte dat het nooit meer het zelfde zal worden.
En ik ben het zat om steeds maar bij de kwetsbare mensen te behoren daar wil ik helemaal niet aandenken.
Thuis word ik er voortdurend aan herinnerd 24 uur per dag hoor ik de zuurstof pruttelen de klok hard tikken.
Verder is stil heel stil en dat zal voor veel mensen zo zijn.
Maar dan doe ik de keukendeur open en hoor ik de vogels zie de druppels op het groen en soms komt de zon er door.
Dan denk ik wat zijn we toch rijk dat we dit mogen hebben.
LikeGeliked door 1 persoon
Aan die rijkdom in en rond huis moeten we ons maar zien vast te houden, Erica.
Zelfs ik hoor als jonge zestiger met MS intussen tot de risicogroepen. Zo lang ik nog mobiel ben, weiger ik me volledig te laten opsluiten. Zodra mijn been weer wat wil meewerken, probeer ik met inachtneming van de regels volgende week bij beter weer toch de natuur wel weer even op te zoeken.
LikeLike
Tere ragfijne foto.
De twijfel overwint hier steeds meer op het houvast. De nieuwsberichten ontnemen me de moed, er zijn de voortdurend tegenstrijdige berichten, ik mis zoveel en zo hard, de toekomst lijkt één grote pot onzekerheid, ik mis het ‘gewone’ leven, als vanouds, maar begrijp nu beter dat wij hier echt wel in een luxe situatie mochten leven, zonder oorlog, zonder voedseltekort, zonder grote angst.
En toch, toch….
LikeGeliked door 1 persoon
Ja, alles is ineens heel betrekkelijk en onzeker geworden.
LikeLike
En dat voel ik vandaag plots te hard aan….
LikeGeliked door 1 persoon
Moed houden, Lieve, moed houden!
LikeGeliked door 1 persoon
Heel mooi Jan. Het is juist de onzekerheid over de toekomst, die aan veel mensen knaagt.
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je, Edward. Dat is precies wat ik hiermee in beeld probeer te brengen.
LikeLike
Als een pluisje in de wind, zo kun je je voelen in deze onzekere tijd.
Het lijkt wel een tweelingpluis, een koppeltje dat elkaar stevig vasthoudt.
Ach ja, Jan, we moeten er maar wat van maken.
Ik hoop echt dat je been wat opknapt.
Hartelijke groeten, Zem.
LikeGeliked door 1 persoon
Dat koppeltje had ik er ook in gezien, Zem 🙂
Mijn enkel is intussen weer aardig opgeknapt. De ontsteking op mijn onderbeen wil nog niet echt afzakken, maar dat zal zijn tijd moeten hebben, neem ik aan.
Groeten en maak er een mooi weekend van.
LikeLike
Ik kom ook heel weinig naar buiten. Ik ben al paar weken niet naar buiten geweest. Toch vermijden. Ik ga proberen volgende week te doen. Hele kleine wandeling maken. Ik ben zo bang. Veel mensen uit de buurt. Pluizig paardenbloem zie je heel goed op de foto. Het is onzekere tijden. Toch komen met versoepeling. Ik vind allemaal te snel…….
LikeGeliked door 1 persoon
Je moet gewoon doen waar je jezelf het prettigst en het veiligst bij voelt.
LikeLike
Dank je wel.
LikeGeliked door 1 persoon
Excellent.
LikeGeliked door 1 persoon
Thank you, Rabirius.
LikeLike