By de Earnewâldster reitsnijers

Zoals ik gisteren al vertelde, kwamen de Earnewâldster rietsnijders steeds dichterbij terwijl ik bij het ooievaarsnest stond. Meestal breng ik in het vroege voorjaar samen met mijn fotomaatje Jetske een bezoekje aan rietsnijders in De Weerribben. Dat was er dit jaar nog niet van gekomen, daarom was het mooi om deze mannen nu hier aan het werk te zien …


Weldra kwamen de rietsnijders op hun ronkende machine met de brede vol scherpe tanden uit het rietland tevoorschijn. De rupsmaaier werd gekeerd, waarna de lading pas gemaaid riet naast het pad werd gelost …

Nadat de bak geleegd was, kwamen de mannen naar me toe lopen. Al snel ontspon zich een gezellig gesprek over het fantastisch mooie weer dat het werk voor de mannen een stuk makkelijker en aangenamer maakte. Tot nu toe waren ze niet ontevreden over de oogst, dat was wel eens anders geweest. De stengels waren misschien wat aan de korte kant, maar daar was tegenwoordig ook wel vraag naar …

Corona is gunstig geweest voor de riettelers. Er was vooral minder aanvoer uit m.n. China, en dat had een positieve invloed op de prijsontwikkeling gehad. Hoe genoeglijk we ook stonden te praten over de rietteelt, na enige tijd moest er weer gewerkt worden. De machine werd gestart en nadat de laadbak weer was gesloten, reden ze tussen rondzwevende pluisjes het rietland weer in …

Van achteruitkijkspiegel naar mist

Tijdens de persconferentie kreeg ik gisteravond even een déjà-vu van één van de eerste persconferenties. Daarin vertelde Hugo –met de mooie schoenen– de Jonge breedvoerig als altijd dat we in verband met een gebrek aan actuele info gedwongen waren om in de auto te rijden met alleen zicht in de achteruitkijkspiegel …

Na het wazige verhaal van Jaap –pratende baard– van Dissel had ik gisteravond het gevoel dat we weer volledig terug zijn bij af. Met een paar minimal art foto’s die ik in 2014 heb gemaakt, vervang ik die achteruitkijkspiegel hier vandaag visueel door mist in onbekend terrein …

Eigenlijk weten we dus nog steeds niet precies welke kant we op gaan en wat er op ons afkomt. Laten we voorlopig maar weer uitgaan van een positief scenario en hopen dat de lucht begin volgend jaar langzaam begint op te klaren. Want het kan natuurlijk ook zo zijn, dat de mist wordt verdreven door wind en aanstormende donkere wolken. Maar daar ga ik dus eerst maar niet van uit …

Gebladerte in de tuin

Wat het weer betreft zijn we na anderhalve dag met wat zon terug bij af: het is weer egaal grijs …

De tuin heeft er ook wel eens fleuriger bij gestaan, maar gelukkig brengen de vallende bladeren wat kleur …

De laatste, de mooiste, wilde ik maar opdragen aan allen die hun best doen om dag en nacht nu ook al letterlijk te vechten voor ieders gezondheid, welzijn en veiligheid …

Bij de stoppenkast

Ik heb vanmorgen eerst maar eens een blik op de stoppenkast geworpen. De spanningen liepen de afgelopen dagen al tijdens de eerste gelekte berichten over de aangescherpte coronamaatregelen her en der weer flink op. Dus toch maar even checken of de stoppen er vannacht niet uit geknald zijn …

Omdat ik zo ongeveer de enige inwoner van dit land lijk te zijn, die geen verstand heeft van Corona en de bestrijding ervan, leg ik me eerst maar weer neer bij de maatregelen zoals ze gisteravond zijn aangekondigd. Ik heb ook weinig keuze nu is gebleken, dat de zestigers die zijn gevaccineerd met het AstraZeneca-vaccin, nu aanzienlijk minder antistoffen tegen het coronavirus hebben dan gevaccineerde mensen in andere leeftijdsgroepen. Dus kom maar op met dat booster vaccin …

Het zal me trouwens ook nu waarschijnlijk weer betrekkelijk weinig moeite kosten om me aan die maatregelen te houden. De 1,5 m afstand houd ik al ruim anderhalf jaar aan en op drukke plaatsen – waar ik overigens zelden of nooit kom – heb ik nog altijd een masker op. Het kan hooguit zo zijn, dat ik de komende tijd wat minder fotokuiertjes maak. Maar dat wordt meer bepaalt door het weer en de conditie van mijn onderdanen dan door de coronamaatregelen. Maar wees gerust, wanneer ik wat minder recent gemaakte foto’s heb, doe ik af en toe een greep in het archief …

Omdat we intussen na ruim anderhalf jaar nog steeds geen stap verder zijn met corona, sluit ik maar af met vrijwel dezelfde hartenkreet die ik hier ook op 15 maart 2020 in een Ode aan onze zorgverlenersook al eens heb gedaan:

Lieve artsen en verpleegkundigen, jullie staan nog steeds voor een immense klus. Aan jullie inzet en toewijding twijfel ik nog steeds niet. Maar pas de komende tijd behalve op jullie patiënten vooral ook goed op jezelf en elkaar. Bedankt voor jullie inzet en toewijding! Heel veel sterkte nog steeds voor de komende tijd!

Donders en bliksem

Dit zijn geen actuele beelden. Tot dusver is er hier momenteel van slecht weer geen sprake. Ik heb even een paar bliksemfoto’s uit het archief gehaald, omdat ik gisteravond tijdens de zoveelste corona-persconferentie echt donders kwaad ben geworden. Opnieuw neemt het kabinet geen verantwoordelijkheid voor gemaakte keuzes …

Iedereen kon bij de versnelde versoepelingen van twee weken geleden op zijn vingers uitrekenen dat dat geen verstandige keuze leek te zijn. In alle ons omringende landen zijn bij voortduring kleine stapjes gezet bij de invoering van versoepelingen. Maar dat vonden Rutte en De Jonge blijkbaar niet nodig, hier stonden immers alle seinen op groen. De gevolgen zijn intussen duidelijk: we – en dan bedoel ik vooral de jongeren en de horeca – zijn weer bijna terug bij af …

Het ergste vind ik echter dat de schuld in de schoenen wordt geschoven van diezelfde jongeren, de horeca en de organisatoren van grote evenementen. Geen greintje zelfreflectie van de heren. Geen woord van excuus. Dit kabinet heeft gemeend voor ca. 1 miljard Euro Test & Toegang te moeten organiseren. Maar het werkt voor geen meter en het systeem is aan alle kanten lek. Kortom: de door het kabinet voorgespiegelde mooie zomer werd dankzij het Dansen met Jansen niet meer dan een Slutty Summer van slechts twee weken …

Het wordt tijd dat we een nieuw kabinet krijgen, want deze heren hebben wat mij betreft momenteel alle vertrouwen en perspectief op beter volstrekt verloren. Ik kijk nu al uit naar de parlementaire enquête! Vuilnisman, mogen deze zakken ook nog mee!?