Nadat ik de vogelkijkhut in de Jan Durkspolder had verlaten, ben ik nog even een stukje in de richting van de windmotor gelopen. Daarbij vielen opnieuw de grote witte wolkenmassa’s op, die ik eerder vanuit de hut weerspiegeld in het water had gefotografeerd …

Die wolken leken me aan de bovenkant zó wit, dat ze me deden denken aan stukken die ik wel heb gelezen over geo-engineering. Dat is het opzettelijk grootschalig ingrijpen in de natuurlijke systemen van de aarde, met als doel klimaatverandering, en meer specifiek de opwarming van de aarde tegen te gaan. Men denkt hierbij b.v. aan het witter maken van wolken, zodat ze het zonlicht tegenhouden kan worden door het weerkaatsen …

Het gaat hier om technieken die huiveringwekkende gevolgen kunnen hebben, want je weet niet wat je mogelijk losmaakt aan natuurkrachten. Op dit moment is het nog science fiction, maar er wordt al wel mee geëxperimenteerd. Voor meer informatie verwijs ik graag naar een 8 minuten durend gesprek bij ‘EenVandaag’ uit mei 2018 en een artikel in ‘De Tijd‘ uit augustus 2019 …