Gisteren schreef ik hier al dat ik op de warmste zomerdagen overdag de koelte in huis zoek. Tegen de tijd dat het rond zonsondergang wat begint af te koelen, trek ik weer naar buiten en nestel ik me lekker op het terras bij de vijver …

Zo ook vorige week donderdagavond. De temperatuur was rond zonsondergang gedaald van ruim 28°C gedaald naar 23°C. Dan begin ik weer op te leven. Het duurde niet lang, voordat ik werd bekropen door het gevoel, dat ik werd bekeken. Dat is vaak verbeelding, maar in dit geval was het toch echt zo …

Rond speurend ontdekte ik al snel een kikker, die vanaf steen tussen de gele plomp en de campanula naar me leek te kijken. Zo hebben we nog lang samen lekker op het terras gezeten die avond …