Een tropische zonsondergang

Aan het eind van onze eerste vakantiedag – de tweede tropische augustusdag op rij – gingen we er eens goed voor zitten om vanaf het terras te genieten van de zonsondergang …

Even leek van een kleurrijke zonsondergang weinig terecht te komen. Nadat de lucht rondom hele dag kraakhelder was geweest, schoof er nu een dikke wolkenband voor de zon …

In fotografisch opzicht bleek het echter nog best een fotogenieke wolkenband te zijn …

De rand van de wolkenband verwaaide in rafelige structuren die fraai gedetailleerd een fusie aangingen met een al evenzeer verwaaide vliegtuigstreep …

Tegen kwart over negen kregen we nog even glimpje van de zon te zien …

Inzoomend werden in het zonlicht lagen gevormd door stof of rook in de atmosfeer zichtbaar. Die gelaagdheid in de atmosfeer was ook de dagen daarop tijdens zonsondergang goed zichtbaar …

Tegen half tien kwam er een eind aan wat toch nog een mooie en kleurrijke zonsondergang was geworden …

Vreemd licht in de lucht

Er hing gisteren een vreemd licht in de lucht, de weinige wolkjes die er waren kregen een gouden randje …

171017-1354x

Wanneer er geen wolkjes waren, hing er voortdurend een oranje gloed rond de zon …

171017-1527x

Geen moment werd de lucht zo mooi helder blauw als de voorgaande dagen …

171017-1531x

Al ruim 2 uur voor zonsondergang kleurde de zon alsof hij op het punt stond achter de horizon te verdwijnen …

171017-1627x

De oorzaak van dit alles: rookwolken afkomstig van de grote natuurbranden die al dagenlang woeden in Spanje en Portugal, en zand of stof uit de Sahara zijn met een zuidwestelijke wind vooral door toedoen van orkaan Ophelia naar onze regionen gevoerd. Hoog in de lucht deed dit alles verwoede pogingen om de zon bij ons te verduisteren …

171017-1700x

Yellow moon – de gele maan

Even moest ik met mijn ogen knipperen om te wennen aan het felgele licht, dat net over de schutting recht in mijn gezicht scheen, toen ik woensdagavond rond half elf nog even de tuin in liep. Eenmaal gewend aan het licht, was duidelijk dat het de maan was …, een wonderlijk gele maan …

Bij een lage stand van de maan moet het maanlicht een langere weg door de atmosfeer afleggen, hierdoor wordt de blauwe component van het maanlicht er als het ware uitgefilterd en krijgt het gele licht meer de nadruk. Wil je hier meer over weten, dan kun je hier klikken

130821-2233x

En als ik dan de maan zo mooi geel zie, dan kan ik niet om dat prachtige nummer van The Neville Brothers heen. Veel mooier dan in deze versie met een gastoptreden van John Hiatt wordt de gele maan voor mijn gevoel niet bezongen: “YELLOW MOON”