Na een week van stilte op mijn weblog wordt het tijd om weer eens even bij te praten. Om te beginnen wil ik jullie bedanken voor alle hartelijke en meelevende reacties op mijn weblog en via de mail naar aanleiding van het logje ‘De regen en de drup‘. Je wordt weliswaar niet echt beter of veel wijzer van dergelijke reacties, maar ze dragen er zeker aan bij om de moed erin te houden!
Ik heb de antibioticakuur ter bestrijding van de ziekte van Lyme intussen afgerond, maar verder is er nog weinig veranderd. Ik sta nog steeds ’s ochtends moe op en ik ga ’s avonds doodmoe weer naar bed. En tussendoor sukkel ik regelmatig even weg in mijn stoel, vooral beeldschermen -ongeacht of om pc, tv of iPad gaat- doen me al snel wegdoezelen …
Om toch af en toe wat frisse lucht op te snuiven en wat zon op mijn huid te vangen, heb ik de afgelopen week een paar maal een ritje langs wat bekende plekjes in de omgeving gemaakt. Echte fotokuiertjes zitten er als gevolg van de aanhoudende vermoeidheid en uiterst hinderlijke rugpijn niet in, maar even een stukje langs een berm struinen lukt nog wel. Het Weinterper Skar mag daarbij natuurlijk niet ontbreken, al viel daar tot nu toe niet zo gek veel te beleven. Maandag kleurde de berm langs de Nije Heawei nog volledig groen, net als het aangrenzende blauwgraslandje. En nadat het struikgewas langs de weg en de wandelpaden hier onlangs zijn verwijderd, zijn er zoals verwacht ook weinig of geen insecten te fotograferen …
Omdat het zo langzamerhand wel tijd werd dat de eerste brede orchissen zich in de berm zouden laten zien, heb ik gistermiddag nog eens een ritje naar het Skar gemaakt. In eerste instantie leek er nog weinig veranderd te zijn, maar toen ik mijn ogen wat beter de kost gaf, zag ik toch de eerste orchissen tussen het gras tevoorschijn komen …
Net als veel andere bloemen en planten zijn ook de brede orchissen dit jaar een dag of tien tot veertien later dan in de twee voorgaande jaren. In Fryslân zeggen we dan ‘Better let as net’ oftewel ‘Beter laat dan niet’. Daar houd ik het met de bestrijding van mijn Lyme eerst ook maar op. Voorlopig blijf ik het nog maar even rustig aan doen, zodat de antibiotica nog wat na kan sudderen in mijn lijf …