Gerestaureerde golfmachines

Nadat we eerder al een aantal oude, roestige golfmachines in het Waterloopbos hadden zien staan, zijn we nu aangekomen bij een rij van zeven gerestaureerde golfmachines. In de hoogtijdagen had het Waterloopkundig Laboratorium hier de beschikking over 40 golfmachines. Er konden golven met verschillende hoogten en snelheden mee nagebootst worden. Een bewegend schot aan de voorkant van de machine, het zogenaamd ‘golfschot’ zorgde voor de golfbewegingen …

Dit gerestaureerde model is voor 16 verschillende onderzoeken gebruikt. Zo werd hier o.a. onderzocht hoe groot en zwaar de betonblokken moesten zijn voor de Brouwersdam, het zevende bouwwerk van de Deltawerken in Zuid-Holland en Zeeland …

Ze zijn teruggebracht in werkende staat, zodat er af en toe demonstaties mee gegeven kunnen worden voor het publiek. Zo blijft zichtbaar wat voor werk hier van 1952 tot 1995 werd gedaan …

Oude golfmachines

Voor diverse onderzoeken voor de aanleg van havens en kustverdedigingswerken op diverse plekken op de wereld, werden golfmachines gebruikt. Met die golfmachines konden allerlei golven worden gesimuleerd. Via een lange vlonder kunnen we de restanten van een aantal van die oude machines nog op hun plek zien staan …

Op deze locatie werd onder andere onderzocht hoe de overlast van enorme wierballen in de oliehaven van Libië kon worden verminderd. Er dreven wierpakketten zo groot als zeecontainers. Na uitgebreid onderzoek werd duidelijk dat het aantal wierballen verminderde naar mate er minder golven in de haven konden komen …

Kusterosie bij Thyborøn

Bij het vissersplaatsje Thyborøn in het noordwesten van Denemarken (OpenStreetMap) verdween steeds meer land in zee. Het waterloopkundig laboratorium kreeg de vraag voorgelegd hoe die kusterosie tegen te gaan was …

Er is nu niets meer van te zien, maar in het model is de kustlijn van het fjord op schaal nagebouwd. Bij de experimenten werd o.a. gebruik gemaakt van golfmachines en een beweeglijke zeebodem. Na veel experimenten kwamen er stenen strandhoofden, die dwars op de kust staan …

Dit is één van de modelplaatsen die niet worden gerestaureerd. Het blijft bestaan als open plek in het bos met zon, weinig wind en stromend water. ’s Zomers wemelt het hier vaak van de vele soorten libellen, juffers en vlinders. Bijzondere soorten die hier voorkomen zijn o.a. de grote weerschijnvlinder en de gevlekte glanslibel …

Project ‘Maasvlaktecentrale’

Het project ‘Maasvlaktecentrale’ is één van de modelplaatsen van het voormalig Waterloopkundig Laboratorium in het Waterloopbos, die onlangs gerestaureerd zijn. Dit schaalmodel werd gebruikt voor onderzoek naar de koelwatervijver van de destijds nog aan te leggen elektriciteitscentrales op de Maasvlakte …

Op een informatiepaneel bij het schaalmodel valt het een en ander te lezen over de onderzoeksopzet en -uitvoering naar de waterstromen in de koelwatervijver van de Maasvlaktecentrale

Er werd vooral onderzoek gedaan naar de stroomsnelheden van het koelwater en het effect daarvan op de stabiliteit van de bodembekleding van de koelwatervijver. De situatie in Rotterdam werd in het Waterloopbos op schaal nagebouwd en de beoogde stortstenen bodembekleding van de koelwatervijver werd op stabiliteit onderzocht. Uit het onderzoek bleek dat er in de vijver aanzienlijke wervelingen ontstonden. Daarom werd besloten de bekleding van de koelwatervijver veel zwaarder uit te voeren dan vooraf gedacht … 

Mede door de oliecrisis in 1973 is uiteindelijk maar één van de vijf geplande centrales gebouwd. De onderstaande video laat zien hoe het schaalmodel in het Waterloopbos er vóór en na de restauratie uitzag …

Stromend water

De beide reigers waren ons gesluip en geklik na enige tijd zat. Ze vlogen één voor één weg. Ik liep vervolgens een klein stukje verder om de grote roestige constructie ook nog vanuit een andere hoek te kunnen fotograferen …

Zodoende kwam er ook weer een nieuw stuk van de waterpartij in beeld. Het bleek een wateruitlaat te zijn, waarachter zacht geruis van water hoorbaar was. De naam zegt het al, het Waterloopbos is goed voorzien van waterlopen. Door een deels openstaande stuw stroomde water weg naar een achterliggende watergang …

Als het niet te hard waait, kun je op verschillende plaatsen in het Waterloopbos geruis en zacht geklater van kleine watervalletjes horen. Water brengt leven. En stromend water brengt ook extra leven. Later zouden we daar nog van profiteren …

Visser tussen oud roest

Al fotograferend liep ik rustig een stukje verder, zodat ik behalve de grote zilverreiger ook de stalen constructie van de IJmuider havenwerken meer in beeld kreeg …

Tot mijn verrassing kreeg ik daarbij ook nog een blauwe reiger in beeld, die vanuit mijn eerste positie schuil ging achter laag struikgewas. Nadat ik me voorzichtig weer wat had verplaatst, kon ik nog een paar mooie foto’s maken van de vissende blauwe reiger bij de oude roestige constructie …

Roest en ’n grote zilverreiger

De eerste interessante plek, die we na de Deltagoot langs het pad aantroffen, was een open plek met een grote plas water. Natuur, cultuur en techniek raakten elkaar hier meteen heel mooi …

De roestige restanten van een of andere constructie wijzen erop, dat hier onderzoekswerk is gedaan. En zo is het ook, op deze plek onderzochten de ingenieurs hoe de zeearmen van de haven van IJmuiden eruit moesten komen te zien. Maar voor ons was er nog wat anders te zien …

Aan de andere kant van de plas zat een grote zilverreiger tussen de oeverbegroeiing. Af en toe voorzichtig van positie veranderend, konden we hem mooi portretteren …