Nadat ik eerder op de middag bij Tijnje langs het weiland met de kwade ram was gekomen,  stond ik aan het eind van die woensdagmiddag bij De Veenhoop bij een weiland met schapen waar geen waarschuwing van kracht was.

“Hé, zie je dat … er staat een vent bij het hek …”

“Zullen we eens kijken wat die van plan is …?”

“Ja, kom op, we gaan d’r heen … ga jij maar voorop …”

“Ho …, toch maar even afstand bewaren, je weet maar nooit wat hij gaat doen met dat zwarte kastje …”

“Oh, het valt mee …, hij schiet alleen wat plaatjes met dat zwarte kastje …”

“Hè toe …, maak er ook eentje van mij alleen …”

“Nou, zo het is wel mooi geweest …”

“Ja, laten we maar terug gaan en weer doorgaan met onze dagelijkse bezigheid …”

“Gewoon lekker grazen …”