Gisteren had ik het genoegen weer enige tijd te worden rondgetoerd door mijn fotomaatje. Zo’n ritje als passagier bevalt me op zijn tijd wel. Het is best lekker om je ogen eens wat langer van de weg te kunnen houden en het landschap op een andere manier aan je voorbij te zien glijden. Ondanks het grijze wolkendek werd het weer een mooie en afwisselende rit …

We hadden het er net over gehad dat het ook in de Kop van Overijssel tamelijk droevig gesteld was met het aantal weidevogels, toen Jetske links van het landweggetje waarover we rustig voort hobbelden een jonge kievit ontwaarde, die onder toeziend oog van pa of ma druk bezig was om zijn kostje bijeen te scharrelen …

Het viel nog niet mee om het tweetal vanaf de passagiersplek door het geopende raam aan de bestuurderskant scherp in beeld te brengen, want de afstand was eigenlijk net wat te groot. Toch ben ik blij met deze foto’s, waarop het pluizige kuifje van het ijverige jong al te zien is …

Met dank aan Jetske voor het onbaatzuchtig delen van deze waarneming, want als ik het me goed herinner, lag haar camera op dat moment onbereikbaar achter in de auto.