Er was weinig te beleven op en rond De Leijen gistermiddag. Er zaten een paar aalscholvers op een strekdammetje in de richting van het paviljoen bij Rottevalle en er vloog af en toe een meeuw langs. Meer vogels waren er niet te zien …
Mijn gedachten dwaalden terug naar de vlaggen in het rietland achter me. Waar zouden die toch voor dienen? Voor zover ik weet, zie ik die vlaggen elk jaar eigenlijk alleen hier bij Doktersheide in het riet verschijnen …
Het leek me niet erg waarschijnlijk dat ze dienen als routemarkering voor de rietsnijders, dat ze om de bomen heen moeten rijden, zal ook zonder die vlaggen duidelijk zijn …
Even om het hoekje van het prieeltje gluren … Kijk, daar kwamen de mannen net weer aan. De bak zat nog niet helemaal vol, daarom reden de rietsnijders de zon nogmaals tegemoet …
Omdat het nooit lang meer zou kunnen duren voordat de bak vol was, besloot ik alvast terug te lopen naar de weg. Voetje voor voetje schuifelde ik over het vlonderpad, dat hier en daar nog bedekt was met een verraderlijk laagje ijs …
Toen ik weer vaste, maar nog steeds glibberige grond onder mijn voeten had, maakte ik onderweg nog even een tegenlichtopname van een boom en de steeds donkerder wordende bewolking …
Even later kwam de rupsmaaier me zacht ronkend voorbij. De bak was vol, de 100 bossen riet werden -in afwachting van verder vervoer- in de achteruit naar de weg gebracht …
Bij de weg werden de losse bossen riet bijeengebonden tot een grote rol, die daarna uit de bak werd gekiept. Toen de mannen de bak hadden geleegd, knoopten we even een praatje aan …
Al snel kwam het gesprek op de film over de rietcultuur waar ik aan werk. De interesse van de beide mannen was meteen gewekt, en er ontspon zich een aardig gesprek. Na enige tijd kwamen ook de vlaggen in het rietland ter sprake …
Die vlaggen dienen -zoals Wieneke al vermoedde- als vogelverschrikkers. Om nog wat preciezer te zijn: ze worden -zoals Klaas al dacht- gebruikt om te voorkomen dat grote groepen (kolonies) spreeuwen het riet als rustplaats gebruiken. Hier en daar een vogeltje als de rietzanger of de kleine karekiet in het riet kan geen kwaad, maar als er een grote groep spreeuwen in het rietland neerstrijkt, dan knakt en breekt het riet, dat daarmee zijn waarde verliest …
Zo lang het om niet al te grote groepen spreeuwen gaat, zal er best een afschrikwekkende functie van die vlaggen uit gaan. Maar als honderdduizenden spreeuwen hun avonddans opvoeren en vervolgens een plekje voor de nacht zoeken -zoals dat in het voorjaar van 1994 het geval was bij Jubbega- dan is er geen houden aan … Dan helpen nog geen honderd vlaggen …
Tot slot nog even dit: het spreekt voor zich, dat Klaas als geboren rietsnijder buiten mededinging deelnam. De hoofdprijs -een gratis voettocht rond De Leijen- gaat dan ook naar Wieneke. 🙂